Page 176 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj
P. 176
ngritura derisa vdiç. Jahja Ibn Bistami tha: Ne e pastruam atë ditën kur ai vdiç dhe
ato qime ishin ashtu të ngritura mbi ballin e tij.
Ibn Ebid-Dun’ja përmendi nga Ebu Hatim Err-Rraziu nga Muhammed Ibn Aliu se
tha: Ishim në Mekkë të ulur në Mesxhidul-Haram (Qabe) kur u ngritë një njeri i cili
gjysmën e fytyrës e kishte të nxirë kurse gjysmën tjetër të bardhë dhe tha: O njerëz,
merrni mësim nga unë! Unë i fyesha dy shejhët (Ebu Bekrin dhe Omerin r.a.), e
derisa isha një natë në gjumë më erdhë dikush në ëndërr i cili e ngriti dorën e tij dhe
më goditi në fytyrën time, e më tha: O armik i All-llahut, o fasik (i prishur), a ti po i
fyen Ebu Bekrin dhe Omerin (r.a.)?! Kështu që gdhiva në këtë gjendje që jam.
Muhammed Ibn Abdullah El-Mehlebiu tha: Pashë ëndërr sikur qëndroja në fushën e
bijve të filanit dhe aty qëndronte ulur I Dërguari (s.a.v.s.) mbi një kodër dhe para tij
qëndronin në këmbë Ebu Bekri dhe Omeri (r.a.), e Omeri (r.a.) i tha: O I Dërguar i
All-llahut, ky po më fyen mua dhe po e fyen Ebu Bekrin, kurse ai i tha: Ma sjellë atë
o Ebu Hafs. E sollën atë kur ja ai ishte El-Ummaniu i cili ishte i njohur me fyrjen e
tyre, atëherë I Dërguari (s.a.v.s.) tha: Shtrije atë, dhe e shtrinë, pastaj tha: Preje, dhe
e preu atë. Tha: Nuk më zgjoi veçse bërtima e tij. Thashë: Pse nuk i tregoi për atë që
pashë, ndoshta pendohet? Kur u afrova afër shtëpisë së tij e dëgjova një çarje të
madhe, e pyeta: Çfarë është kjo çarje? Thanë: El-Ummaniu është prerë mbrëmë në
shtratin e tij. Tha: Iu ofrova qafës së tij dhe pashë se prej veshi në vesh kishte një
vijë të kuqe si gjaku i tubuar.
El-Kajrevani tha: Më informoi një dijetar i yni i cili ishte nga bëmirësit dhe tha: Më
infromoi Ebul-Hasen El-Matlebiu, imami i xhamis së Pejgamberit (s.a.v.s.) i cili tha:
Pashë në Medine çudira! Një njeri i fyente Ebu Bekrin dhe Omerin (r.a.) dhe derisa
një ditë pas namazit të sabahut ishim duke ndejtur papritmas erdhë një njeri të cilit i
kishin dalur sytë dhe i pikonin mbi fytyrën e tij, e ne e pyetëm se çfarë është rrëfimi
i tij? Ai tha: Mbrëmë e pashë të Dërguarin (s.a.v.s.) në ëndërr dhe para tij qëndronin
Aliu, Ebu Bekri dhe Omeri (radiAll-llahu anhum), të cilët thanë: O I Dërguar i All-
llahut, ky po na dëmton dhe po na fyen! I Dërguari i All-llahut më tha: Kush po të
urdhëron kështu o Ebu Kajs? I thashë: Aliu (r.a.) dhe sinjalizova nga ai. Atëherë u
drejtua Aliu nga unë me fytyrën dhe dorën e tij, ai kishte mbledhur gishtat e tij kurse
kishte shtrirë gishtin sinjalizues dhe të mesëm, e i drejtoi në sytë e mi dhe tha: Nëse
po gënjen All-llahu t’i nxjerrt sytë, dhe i futi dy gishtat e tij në sytë e mi, kur u
zgjova e gjeta vetën time në këtë gjendje. Ai pastaj qante, i lajmëronte njerëzit dhe
ishte penduar haptas.
El-Kajrevani tha: Më informoi një plak bëmirës i cili tha: Më tregoi një dijetar i cili
tha: Ishte një njeri i cili agjëronte shumë dhe e zgjate atë, por ai e vononte iftarin.
Një natë pa ëndërr sikur dy veta të zinjë e kishin kapur atë për nënsjetullat e teshat e
tij dhe dëshironin ta hedhnin në një furrë të skuqur, tha: U thashë atyre dyve: Përse
po e veproni këtë? Thanë: Sepse ti po e kundërshton Sunnetin e të Dërguarit të All-
llahut (s.a.v.s.), ai ka urdhëruar të shpejtohet iftari kurse ti po e vonon atë. Tha: Kur
gdhiu e gjeti se fytyra iu kishte nxirë nga flaka e zjarrit, kështu që ai ecte ndër
njerëzit me fytyrë të mbështjellur.
Edhe më çudi se kjo është se njeriu i cili është shumë i etur, i uritur apo i sëmurë
sheh se si dikush i dha të pijë, apo të hajë, apo e shëroi me ndonjë ilaç, e kur ai të
zgjohet vëren se e gjithë ajo që kishte i ka kaluar. Njerëzit kanë përjetuar kështu
çudira.
Përmendi Maliku nga Ebirr-Rrixhali nga Umrete nga Aishja (r.a.) se një robëreshë e
saj i kishte bërë magji dhe se një person hyri tek ajo duke qenë e sëmurë, e i tha: Ty
të është bërë magji. Ajo i tha: E kush më ka bërë magji? I tha: Një robëreshë në
dhomën e saj të cilën e ka lagur një fëmijë (me urinë). Ajo e thirri atë robëreshë e