Page 18 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

dërguar me kokën e tij në El-Havije (Xhehennem) dhe sa vend i keq që është
46
ai” .
Më herët kemi përmendur hadithin e Jahja Ibn Bestamit i cili tha: Më tregoi
Musmi’ë Ibn Asimi i cili tha: E pashë Asim El-Xhahderiun në ëndërr dy vjet pas
vdekjes së tij dhe i thashë: A nuk ke vdekur? Tha: Gjithsesi. I thashë: Ku je ti? Tha:
Unë pasha All-llahun, jamë në një kopsht prej kopshteve të Xhennetit, unë dhe disa
nga shokët e mi tubohemi çdo nate të xhumas dhe në mëngjesin e saj te Bekr Ibn
Abdullah El-Muzniu dhe i marrim lajmet tuaja. I thashë: A me trupat tuaj apo me
shpirtat? Më tha: Hejhate (uh), trupat janë kalbur, por takohen shpirtat.
Ç’ËSHTJA E TRETË
A TAKOHEN SHPIRTAT E TË GJALLËVE DHE SHPIRTAT E TË
VDEKURVE APO JO?
Dëshmitë e kësaj çështjeje janë të sumta, ato mund t’i përfshijë vetëm All-llahu i
madhëruar, si dhe ndishmëria e gjendja faktike janë dëshmitë më të drejta se shpirtat
e të gjallëve takohen me shpirtat e të vdekurve ashtu si takohen shpirtat e të gjallëve,
e All-llahu i madhëruar thotë: “All-llahu i merr shpirtrat kur është momenti i
vdekjes së tyre (i vdekjes së trupave të tyre), e edhe atë që është në gjumë e nuk ka
vdekur, e atij që i është caktuar vdekja e mban (nuk e kthen), e atë tjetrin (që nuk i
është caaktuar vdekja, por është në gjumë), e lëshon (të kthehet) deri në një afat të
caktuar. Vërtetë, në këto ka argumente për një popull që mendon” (Ez-Zummer :
42).
Ebu Abdullah Ibn Mendeh tha: Na tregoi Ahmed Ibn Muhammed Ibn Ibrahim, na
tregoi Abdullah Ibn Husejn El-Harrani, na tregoi gjyshi im Ahmed Ibn Shuajbi, na
tregoi Musa Ibn A’juni nga Matrefi nga Xha’fer Ibn Ebil-Mugire nga Seid Ibn
Xhubejri nga Ibn Abbasi se për këtë ajet tha: Më ka arritur se shpirtrat e të gjallëve
dhe të vdekurve takohen në gjumë dhe bashkëbisedojnë, All-llahu i mban shpirtrat e
47
atyre që vdesin dhe i lëshon shpirtrat e të gjallëve në trupat e tyre .
Ibn Ebi Hatimi në tefsirin e tij tha: Na tregoi Abdullah Ibn Sulejmani, na tregoi El-
Husejni, na tregoi Amiri, na tregoi Esbati nga Es-Sudiu se në komentin e fjalës së
All-llahut të madhëruar: “...e edhe atë që është në gjumë e nuk ka vdekur...” tha: E
merr atë (e vdes) gjatë gjumit të tij kështu që takohet shpirti i të gjallit me shpirtin e
të vdekurit me çrast përkujtojnë njëri-tjetrin dhe njihen. Tha: Pastaj kthehet shpirti i
të gjallit në trupin e tij në dun’ja që ta plotësojë afatin e mbetur kurse shpirti i atij që
do të vdes dëshiron të kthehet në trupin e tij, por ai pengohet.
Kjo pra është njëra nga dy thëniet rreth ajetit: Se shpirti i mbajtur është ai që ka
vdekur me vdekje qysh prej fillimit, ndërsa shpirti i lëshuar është ai që është marrë
në vdekjen e gjumit, pra kuptimi sipas kësaj është se e merr shpirtin e atij që do të
vdes, e mbanë atë dhe nuk e lëshon deri në Ditën e Kijametit, poashtu e merr
shpirtin e atij që është në gjumë dhe pastaj e lëshon atë të shkojë në trupin e tij që ta
plotësojë afatin dhe më pastaj e bën të vdes me vdekjen tjetër.
Kurse thënia e dytë në këtë ajet është: Se shpirti i mbajtur e edhe i lëshuari që të dy
janë në vdekje të gjumit, ai shpirt që ka plotësuar afatin e caktuar nuk kthehet në
trupin e tij, kurse ai që nuk ka plotësuar afatin e caktuar kthehet në trupin e tij që ta
plotësojë atë, këtë thënie e zgjodhi edhe Shejhul-Islam (Ibn Tejmije) dhe tha: Në

46 Zingjiri është i dobët. E transmetoi Taberani në “El-Kebir” (4/153). E përmendi El-Hejthemiu në
“Mexhmeuz-Zevaid” (2/327). Albani tha për të se është i dobët në “Ed-Daife” (864). Them: Dobësi e
këtij hadithi është Muavijetu Ibn Jahja Es-Sadefi. El-Hafidh Ibn Haxheri tha është i dobët (Takrib,
2/261/1245).
47 Zingjiri është i dobët. Aty gjindet Abdullah Ibnul-Husejn El-Ezdeiu, Ebu Hariz, El-Basri, gjykatësi i
Sexhistanit, i sinqertë por gabon (Takrib: 1/409/257).