Page 19 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

këtë argumenton Kur’ani dhe Sunneti. Tha: All-llahu i madhëruar e përmendi
mbajtjen e atij që ia caktoi vdekjen nga ata shpirtra të cilët i mori në gjumë, kurse
atë që e mori në momentin e vdekjes nuk e përmendi as me mbajtje e as me lëshim
sepse ai është nga grupi i tretë.
Në mesin e këtyre dy mendimeve i pari është më i saktë sepse All-llahu i madhëruar
na tregoi për dy vdekje: Vdekja e madhe, e që është vetë vdekja, si dhe vdekja e
vogël, e që është vdekja në gjumë. Shpirtrat ndahen në dy grupe: Grupi i parë janë
ata që u është caktuar vdekja dhe në atë moment janë mbajtur, pra janë ata që kanë
vdekur, ndërsa grupi i dytë janë shpirtrat që u ka mbetur afat në këtë jetë kështu që
kthehen që ta plotësojnë atë afat. All-llahu i madhëruar i bëri mbajtjen dhe lëshimin
gjykim për të dy vdekjet e përmendura qysh në fillim: Pra ky shpirt i mbajtur e ky
tjetri i lëshuar, pastaj tregoi se ai që nuk ka vdekur ai është i mbajtur në gjumin e tij,
e sikur ta kishte ndarë vdekjen e gjumit në dy pjesë, mbajtje e vdekjes dhe mbajtje e
gjumit, nuk do të thoshte: “...e edhe atë që është në gjumë e nuk ka vdekur...”, sepse
ai nga momenti i mbajtjes veç ka vdekur, kurse i Madhëruari na tregoi se ai nuk ka
vdekur, e si pra thotë pastaj: “...e atij që i është caktuar vdekja e mban...”.
Ai që përkrah këtë mendim mund të thotë se fjala e Tij: “...e atij që i është caktuar
vdekja e mban...”, pasi që e ka marrë në vdekjen e gjumit, All-llahu i madhëruar në
fillim e mori në vdekje të gjumit, pastaj pas kësaj ia caktoi vdekjen. Përfundimisht,
ajeti përfshinë të dy llojet, sepse All-llahu i madhëruar përmendi të dy vdekjet,
vdekjen e gjumit dhe vdekjen e rëndomtë, pastaj përmendi mbajtjen e të vdekurit
dhe lëshimin e tjetrit dhe është e ditur se All-llahu i madhëruar mbanë çdo shpirtë të
vdekur, qoftë ai që vdiç në gjumë apo i zgjuar, si dhe e lëshon shpirtin e atij që nuk
ka vdekur, prandaj fjala e Tij: “All-llahu i merr shpirtrat në momentin e vdekjes së
48
tyre...”, përfshinë atë që ka vdekur i zgjuar dhe atë që vdes në gjumë .
Takimi i shpirtrave të të gjallëve me të vdekurve argumenton se i gjalli e sheh të
vdekurin në gjumin e tij dhe ai merr informata nga ai, ndërsa i vdekuri e informon të
gjallin për atë që nuk e di ai dhe fjalët e tij i përputhen me atë që ka thënë në të
kaluarën dhe në të ardhmen, ndoshta edhe e informon për ndonjë pasuri të cilën e ka
fshehur i vdekuri në ndonjë vend që nuk e di askush përveç tij, e ndoshta edhe e
informon për ndonjë borxh të tij dhe ia përmend dëshmitë e argumentet.
Më shumë se kjo është edhe ajo se ai e informon përndonjë punë që ai e ka bërë dhe
askush nuk e ka parë, e edhe më shumë se kjo është se ai i tregon se ti do të na
bashkangjitesh në këtë apo këtë kohë dhe ndodhë ashtu si ka thënë ai. Ndoshta edhe
e informon për çështje për të cilat i gjalli është i bindur se askush nuk i ka ditur
përveç tij dhe ne veç kemi përmendur rrëfimin e Sa’b Ibn Xhuthames me Avf Ibn
Malikun dhe kemi përmendur rrëfimin e Thabit Ibn Kajs Ibn Shemmasit kur tregoi
për atë që ia kishte parë mburojën e tij dhe për borxhin që kishte.
Poashtu kemi përmendur rrëfimin e Sadeka Ibn Sulejman El-Xha’feriut dhe
informimin e birit të tij për atë që bëri pas vdekjes së tij, si dhe rrëfimin e Shebib Ibn
Shejbes se si nëna e tij pas vdekjes së saj i tha All-llahu të shpërbleftë me çdo të
mirë pasi që i kishte thënë te varri i saj fjalën La ilahe il-lAll-llah dhe rrëfimin e El-
Fadl Ibnul-Muffekut me birin e tij kur e informoi për diturinë dhe vizitën e tij.
Seid Ibnul-Musejjibi tha: Një ditë u takuan Abdullah Ibn Selami dhe Selman El-
Farisiu dhe i thanë njëri-tjetrit: Nëse vdes para meje më tako mua dhe më trego se
çka takove te Zoti yt, por edhe nëse unë vdes para teje do të takoj dhe do të tregoj.
Atëherë njëri nga ata pyeti: A takohen të vdekurit me të gjallët? Tha: Po dhe
shpirtrat e tyre janë në Xhennet udhëtojnë kahdo që dëshirojnë. Tha: Vdiç filani

48 Zingjiri është I dobët. Aty është Isbat Ibn Nasr El-Hemdani, Ebu Jusuf, e i thuhet edhe: Ebu Nasr, i
sinqert, por me shumë gabime (Takrib: 1/53/362).