Page 46 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj
P. 46
ishe në trup të keq, dil i poshtëruar e gëzohu me ujë të valë dhe kalbësirë, si
dhe shumë gjëra të tjera të ngjashme, i thonë këtë derisa të dal, pastaj e ngritin
atë në qiell e kërkojnë që t’i hapet qielli dhe thonë: Kush është ky? Thonë:
Filani i biri i filanit. Thonë: Nuk ka mirëseardhje për shpirtin e keq që ishte në
shpirt të keq, kthehu i poshtëruar sepse nuk do të hapen dyert e qiellit, kështu
që e lëshojnë atë në mes të qiellit e tokës derisa të futet në varr. Njeriu i mirë
ulët në varrin e tij i pafrikësuar dhe pa të meta, pastaj i thuhet: Çfarë thoshe
në Islam, çka ishte ky njeri? Thotë: Muhammedi I Dërguari i All-llahut
(s.a.v.s.) i cili na erdhë me argumente prej All-llahut e ne i besuam dhe e
98
vërtetuam” . Pastaj e përmendi plotësisht hadithin.
El-Hafidh Ebu Neimi tha: Ky është një hadith që janë pajtuar në drejtësinë e
transmetuesve të tij, dy imamët u pajtuan Muhammed Ibn Ismail El-Buhariu dhe
Muslim Ibnul-Haxhxhaxhi nga Ibn Ebu Dhi’bi dhe Muhammed Ibn Amr Ibn Ataja,
si dhe Seid Ibn Jesari dhe që të gjithë i plotësojnë kushtet e tyre. Poashtu e
transmetuan dijetarët e mëdhenjë të mëparshëm nga Ibn Ebu Dhi’bi si Ibn Ebi
Fudejk dhe Abdurrahim Ibn Ibrahim, si dhe transmetuan nga Ibn Ebi Dhi’bi më
shumë se një.
Ebu Abdullah Ibn Mendeh mori për argument kthimin e shpirtit në trup duke thënë:
Na tregoi Muhammed Ibnul-Husejn, na tregoi Muhammed Ibn Zejd En-Nejsaburi,
na tregoi Hammad Ibn Kirati, na tregoi Muhammed Ibnul-Fadli nga Jezid Ibn
Abdurrahmani Es-Saig El-Belhi nga Ed-Dahhak Ibn Mezahim nga Ibn Abbasi (r.a.)
se tha: Derisa një ditë I Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) ishte i ulur e këndoi këtë ajet:
“...e, sikur t’i shihje mizorët kur janë në agoni të vdekjes, e melekët kanë shtrirë
duart e tyre (me ndëshkim)...”, tha: “Pasha Atë që shpirti im është në dorën e Tij,
nuk ka asnjë shpirtë i cili ndahet nga kjo botë përveçse do ta shoh vendin e tij
në Xhennet apo në Zjarr, pastaj tha: Kur i vie atij momenti rreshtohen tek ai
dy rreshta të melekëve të cilët rënditën në mes të Lindjes dhe Perëndimit me
fytyra të ndritura si dielli, ai i shikon ata dhe nuk sheh asgjë tjetër përveç tyre
edhe nëse ju shihni se ata (të vdekurit) u shikojnë juve, çdonjëri nga ata melekë
mbanë në dorën e tij qefin dhe aromë, nëse ai është besimtar e përgëzojnë me
Xhennet dhe i thonë: Dil o shpirtë i mirë në kënaqësi të All-llahut dhe
Xhennetin e Tij, ty All-llahu të ka përgatitur nga fisnikëria diçka që është më e
mirë se sa bota dhe çfarë ka në të, e ata melekë vazhdimisht e përgëzojnë dhe e
rrethojnë atë, e ata janë më të butë dhe më të mëshirshëm me të se sa nëna me
fëmijën e saj, pastaj e nxjerrin shpirtin e tij nga çdo thua e nyje, i vdesin një
nga një dhe i lehtësohet atij, ju e shihni atë të fortë derisa arrinë fytin e tij, e
tha: Ai (shpirti) e urren daljen nga trupi më shumë se foshnja kur del nga
mitra, atëherë shpejtojnë melekët se cili do ta merr atë, por e merr atë meleku i
vdekjes, pastaj I Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) e këndoi këtë ajet: “Thuaj:
“Meleku i vdekjes, i cili është caktuar për ju, ua merr shpirtrat, e pastaj do të
ktheheni te Zoti juaj” (Es-Sexhde : 11). E pret atë meleku i vdekjes me qefinë të
bardhë pastaj e përqafon atë dhe ai e mbanë atë më shumë se nëna foshnjen e
saj, pastaj del nga ai një aromë më e mirë se e miskut kështu që i marrin erë
atij, gëzohen me të dhe thonë: Mirë se erdhe o shpirtë i mirë dhe trup i mirë, o
All-llah mëshiroje shpirtin e tij dhe mëshiroje trupin nga i cili ka dalur, tha: E
ngritin atë, kurse në qiell ka krijesa të All-llahut të madhëruar që vetëm Ai e di
numrin e tyre, del nga ai një aromë më e mirë se e miskut, kështu që melekët
luten dhe gëzohen me të, u hapen atyre dyert e qiellit dhe luten për të melekët e
98 I saktë. E transmetoi Nesaiu në “El-Muxhteba” (4/8), Ibn Maxhe (4262), Ahmedi në “El-Musned”
(2/364) dhe Albani tha se është I saktë.