Page 7 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj
P. 7

Ibn Abdul-Berri tha: Është vërtetuar nga i Dërguari i All-llaut (s.a.v.s.) se ka thënë: “Sa
                  herë që një musliman kalon pranë varrit të vëllait të tij të cilin e ka njohur në këtë
                  botë dhe e përshëndetë atë me selam, do t’ia rikthejë All-llahu shpirtin atij që t’ia
                                                                                                  1
                  kthejë selamin”, ky pra është citat që tregon se ai e njeh atë dhe ia kthenë selamin.
                  Në  dy  Sahihët  (Buhariu  dhe  Muslimi)  transmetohet  nga  shumë  rrugë  se  I  Dërguari
                  (s.a.v.s.) urdhëroi që të mbyturit në Bedr nga pabesimtarët të hidhen në një gropë, pastaj
                  u ndal përballë tyre dhe i ftoi me emra: O filan i biri filanit, o i filan i biri i filanit, a e
                  gjetët të vërtetë atë që ua premtoi Zoti juaj sepse unë e gjeta të vërtetë atë që më premtoi
                  Zoti im, me këtë rast Omeri r.a. i tha: O i Dërguar i All-llahut, si u flet njerëzve të cilët
                  janë  kalbur?!  Ai  u  përgjigj:  “Pasha  Atë  që  më  dërgoi  me  të  vërtetën,  ju  nuk  më
                                                                                    2
                  dëgjoni më mirë se ata, por nuk kanë mundësi të na përgjigjen”.
                  Poashtu është vërtetuar nga ai  (s.a.v.s.) se:  I vdekuri i dëgjon trokitjet e këpucëve të
                                                                   3
                  atyre që kanë përcjellur xhenazen kur ata largohen.
                  I Dërguari (s.a.v.s.) i bëri ligj ummetit të tij që kur t’i përshëndesin me selam banorët e
                  varrezave t’i përshëndesin sikur me ata që flasin, e thonë: “Es-selamu alejkum shtëpi e
                                        4
                  njerëzve besimtarë”,   të  parët  (selefi) janë  të  pajtuar rreth  kësaj  dhe  janë  të shumta
                  gjurmët nga ata se i vdekuri din për vizitën e të gjallit dhe gëzohet me të.
                  Ebu  Bekr  Ibn  Abdullah  Ibn  Muhammed  Ibn  Ubejd  Ibn  Ebid-Dun’ja  në  “Libri  i
                  varrezave” nën kapitullin “Dija e të vdekurve për vizitën e të gjallëve” tha: Na tregoi
                  Muhammed Ibn Avn, na tregoi Jahja Ibn Jeman nga Abdullah Ibn Sem’ani nga Zejd Ibn
                  Esleme nga Aisheja (r.a.) se tha: i Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) tha: “Sa herë që një
                  njeri viziton varrin e vëllait të tij dhe ulet tek ai, do të ndihet mirë me të dhe do t’ia
                                                       5
                  kthenë (selamin) derisa të largohet”.
                  Na tregoi Muhammed Ibn Kuddame El-Xhevheriu, na tregoi Muin Ibn Isa El-Kazzazi,
                  na informoi Hisham Ibn Sa’di, na tregoi Zejd Ibn Esleme nga Ebu Hurejre (r.a.) se tha:
                  “Kur njeriu kalon pranë varrit të vëllait të tij të cilin e njeh dhe e përshëndet me
                  selam, ai ia kthen selamin dhe e njeh atë, ndërsa kur kalon pranë varrit të atij që
                                                                                            6
                  nuk e ka njohur dhe e përshëndet me selam, ai ia kthen vetëm selamin”.
                  Na  tregoi  Muhammed  Ibnul-Husejni,  më  tregoi  Jahja  Ibn  Bestam  El-Musaffer,  më
                  tregoi Musmiu, më tregoi një njeri nga familja e Asim El-Xhahderit, i cili tha: e pashë
                  Asim El-Xhahderiun në ëndërr dy vite pas vdekjes së tij dhe i thashë: A nuk është ky
                  shpirti yt, e ti veç ke vdekur? Më tha: Gjithsesi! I thashë: Ku je ti? Më tha: Unë pasha
                  Allahun jam në një kopsht të Xhennetit me disa shokë të mi, aty tubohemi çdo mbrëmje
                  të ditës së xhuma dhe në agimin e saj te Bekr Ibn Abdullah El-Muzni tek i cili i marrim
                  lajmet tuaja. I thashë: Kjo ndodhë me trupat apo me shpirtat tuaj? U përgjigj: Assesi,

                  1
                    Zingjiri i transmetimit është I dobët (daif), e transmetoi Hatibi në “Historia” (6/3175) nga rruga e
                  Abdurrahman  Ibn  Zejd  Ibn  Eslem  nga  babai  nga  Ata  Ibn  Jesar  nga  Ebu  Hurejre  me  hadith  merfu  (të
                  ngritur).  E  përmendi  edhe  Tekijjud-Din  El-Hindi  në  “Kenzul-Ummal”  (15/42556,  42601,    4260),  ia
                  përshkruajti Hatibit, Ibn Asakirit, Ebush-Shejhit dhe Ed-Dejlemiut dhe tha: Zingjiri I tij është I mirë.
                  2
                     E  transmetoi  Buhariu  (3976,  3937-3981),  Muslimi  në  “El-Xhenaiz,  26”  dhe  Ahmedi  në  “Musned”
                  (4/29).
                  3
                    E transmetoi Buhariu (1338), Muslimi  në (El-Xhennet, 71), Ahmedi në (El-Musned, 2/364) dhe Ibn
                  Hibbani (777).
                  4
                    E transmetoi Muslimi në (El-Xhenaiz, 104), Ahmedi në (El-Musned, 5/353, 360) dhe El-Bejhekiu  në
                  (El-Kubra, 4/79) dhe në (El-Irva, 3/235).
                  5
                     Zingjiri  është  I  dobët  (daif).  E  përmendi  Sujutiu  në  (El-Havi,  2/302)  dhe  Ez-Zubejdi  në  (Ithafus-
                  Sadetil-muttekin,  10/365).  Them:  Jahja  Ibn  Jeman  është  me  gabime  të  shumta  dhe  hadithi  i  tij  është
                  jostabil,  kurse  Abdullah  Ibn  Sem’anin  e  paraqitën  si  të  dobët  Ebu  Hatimi,  Ibnul-Medini  dhe  të  tjerët,
                  kurse e përgënjeshtroi Maliku dhe Ibn Meini.
                  6
                    Zingjiri është i dobët (daif). E përmendi Ez-Zubejdi në (Ithafus-sadetil-muttekin, 10/365). Them: Aty
                  gjindet Muhammed Ibn Kuddame El-Xhevheriu për të cilin El-Hafidh Ibn Haxheri tha: I butë. Kështu e
                  përmendi në (Et-Takrib, 2/201, 636).
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12