Page 92 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

Them: Nuk ka kundërthënie mes thënies së tij (s.a.v.s.): “Shpirti i besimtarit është
një shpendë i cili ushqehet nga pemët e Xhennetit” dhe thënies tjetër: “Kur
ndonjëri nga ju vdes i shfaqet vendi i tij mëngjes e mbrëmje, nëse është nga
banorët e Xhennetit i shfaqet ai nga Xhenneti, e nëse është nga banorët e
Zjarrit i shfaqet ai nga Zjarri”. Kjo thënie përfshinë të vdekurin në shtratin e tij
dhe shehidin, sikurse përfshinë edhe thënia e tij: Shpirti i besimtarit është një
shpendë që ushqehet nga pemët e Xhennetit, shehidin dhe të tjerët, por edhe pse
atij i shfaqet vendi i tij mëngjes e mbrëmje, ai zbret në lumenjët e Xhennetit dhe
ushqehet nga frytet e tij.
Sa i përket vendit të tij të veçantë dhe shtëpisë e cila i është përgatitur, aty do të hyjë
në Ditën e Kijametit, sepse në mënyrë të prerë është e sigurtë se pozitat e shehidëve,
si dhe shtëpitë e pallatet e tyre të cilat All-llahu ua ka përgatitur nuk janë ata kandila
në të cilët strehohen shpirtrat e tyre në jetën e Berzahut, edhe pse ata i shohin pozitat
dhe vendet e tyre në Xhennet derisa strehim i tyre janë ata kandila të ngjitur për
Arshin. Nuk ka dyshim se hyrja e plotë ndodhë në Ditën e Kijametit kurse hyrja e
shpirtrave në Xhennet në jetën e Berzahut është diçka nën këtë.
Në anën tjetër, shpirtrave të palumturëve u shfaqet Zjarri mëngjes e mbrëmje dhe
kur të ndodhë Kijameti ata hynë në pozitat e vendet e tyre që u shfaqeshin në jetën e
Berzahut. Pra, begatia e shpirtrave në Xhennet në jetën e Berzahut është diç tjetër
kurse begatia e tyre me trupa në Ditën e Kijametit është krejtësisht diçka tjetër,
sikurse edhe të ushqyerit e shpirtit në Xhennet në jetën e Berzahut që është diç tjetër,
kurse të ushqyerit e tij bashkë me trupin në Ditën e ringjalljes është diçka tjetër.
Prandaj në hadith tha: Ata ushqehen nga pemët e Xhennetit, ndërsa ushqimi, pija,
veshja dhe kënaqësia e plotë ndodhin kur të kthehen shpirtrat në trupat e tyre në
Ditën e Kijametit, sipas kësaj nuk ka kundërthënie në të atyre thënieve, por Sunneti i
përforcon dhe i pëlqen ato.
Kurse thënia e atyre që thanë: Hadithi i Ka’bit i veçon vetëm shehidët e jo edhe të
tjerët, nuk ka në atë shprehje veçanti që mund të argumentohet, kjo është bartje e
thënies së përgjithshme në shquarjen më të vogël të saj, sepse shehidët në krahasim
me besimtarët e përgjithshëm janë shumë pak, ndërsa I Dërguari (s.a.v.s.) atë
shpërblim e ndërlidhi me të cilësuarit e imanit, ky është rivendikim i tij e nuk e
ndërlidhi atë me rënien shehid. A nuk e vëren se dispozita me të cilën veçohen
shehidët është ndërlidhur me rënien shehid, sikurse thënia e tij (s.a.v.s.) në hadithin e
El-Mikdad Ibn Muid Jekreb (r.a.): “Shehidi tek All-llahu i posedon gjashtë
veçanti: I falen atij gjynahet në derdhjen e parë të gjakut, e sheh pozitën e tij
në Xhennet, vishet me petkun e imanit, strehohet nga dënimi i varrit dhe
sigurohet nga frikësimi i madh (i Ditës së Kijametit), i vendoset në kokë kurora
e nderit që një dijamant i tij është më vlefshëm se krejt bota dhe çfarë ka në të,
martohet me shtatëdhjetë e dy hyri dhe ndërmjetëson për shtatëdhjetë persona
nga të afërmit e tij”. Meqë këto janë veçanti të shehidit, ai tha: Shehidi tek All-
llahu dhe nuk tha: Besimtari tek All-llahu. Kështu është edhe thënia e tij (s.a.v.s.) në
hadithin e Kajs El-Xhudhamit: “I jipen shehidit gjashtë veçanti...”, kështu
vazhdojnë edhe hadithet e citatet e tjera në të cilat ndërlidhet shpërblimi me rënien
shehid.
Ndërsa aty ku ndërlidhet shpërblimi me iman përfshihen të gjithë besimtarët, qofshin
ata shehidë apo të tjerë.
Citatet dhe gjurmët të cilat përmendin furnizimin e shehidëve dhe se shpirtrat e tyre
janë në Xhennet janë të vërteta, por ato nuk mohojnë hyrjen e shpirtrave të
besimtarëve të tjerë në Xhennet, posaqërisht të siddikinëve (shumë të sinqertëve) të