Page 17 - หลักโภชนา

๑๐

วิตามินบี มีหลายชนิด ดังตอไปนี้
วิตามินบี ๑ มีมากในเนื้อหมู ขาวกลอง เห็ดฟาง ฯลฯ มีหนาที่เกี่ยวกับการใชคารโบไฮเดรต

การทํางานของหัวใจ หลอดอาหารและระบบประสาท
วิตามินบี ๒ พบมากในตับ ยีสต ไข นม เนย เนื้อ ถั่ว และผักใบเขียว ปลาและผลไมจําพวก

สมแทบไมมีวิตามินบี ๒ เลย และถึงแมจะทานวิตามินบี ๒ มากเกินไป ก็ไมมีผลเสียตอรางกาย
เพราะสามารถถูกขับถายออกมาได วิตามินบี ๒ มีความสําคัญตอรางกาย ไดแก มีความเกี่ยวของกับ

การเผาผลาญไขมันที่เรียกกันในทางวิทยาศาสตรวา ลิพิด ใชในการเผาผลาญกรดอะมิโนทริปโตเฟน
กรดนี้มีความจําเปนตอการเจริญเติบโตของทารก และมีความจําเปนตอการเกิดสมดุลของไนโตรเจน

ในรางกาย เปนสวนประกอบสําคัญของสีที่เรตินาของลูกตา ซึ่งชวยใหสายตาปรับตัวในแสงสวาง
อาการที่เกิดจากการขาดวิตามินบี ๒ คือ เหนื่อยงาย เบื่ออาหาร มีอาการทางประสาท การยอย

อาหารไมปกติ ถาเปนมากๆ ปาก และลิ้นอาจแตก
วิตามินบี ๓ บางทีเรียกวา ไนอะซิน ประวัติของไนอะซินเริ่มมาจากการที่ประเทศอังกฤษ
เกิดโรคที่เรียกวา เพลากรา (Pellagra) อาการของโรคนี้คือ เปนโรคผิวหนัง ตอมามีอาการทองเดิน

ในที่สุดก็จะมีอาการทางประสาทถึงขั้นเสียสติและตายไปในที่สุด ซึ่งในสมัยโบราณโรคนี้ไมมีทางหายได
ตอมานักวิทยาศาสตรชาวอเมริกันชื่อ โกลเบอรเกอร (Goldberger) ผูเชี่ยวชาญทางดานแบคทีเรีย

ไดวิจัยโรคนี้ ซึ่งเขาไดสังเกตเห็นวา ผูที่ปวยโรคนี้สวนมากจะเปนผูที่มีฐานะยากจนที่ไมสามารถ
กินอาหารจําพวกเนื้อ นม ไข ไดเขาจึงสรุปผลออกมาวา โรคนี้เกิดจากการที่ขาดสารอาหาร ตอมา

เขาทําการทดลองใหอาสาสมัครกินอาหารประเภทเดียวกันกับผูปวยที่เปนโรคเพลากรา และเมื่อ
อาสาสมัครเหลานั้นเปนโรคแลว เขาก็ทําใหหายโดยใหกินเนื้อสัตว นม และยีสต เมื่อผลเปนเชนนี้

ผูคนจึงยอมรับวา ยังมีวิตามินบีอีกชนิดหนึ่งอยูในอาหาร ภายหลังเรียกวิตามินนี้วา ไนอะซิน สามารถ
รักษาโรคเพลากราใหหายได โดยไนอะซินมีมากในตับและไต ซึ่งหนาที่ของไนอะซินจะชวยในการ

เผาผลาญคารโบไฮเดรต นําไปใชกับวิตามินชนิดอื่นๆ เชน วิตามินซี รักษาโรคชิโซฟรีเนีย สามารถใช
ในการรักษาโรคปวดศีรษะแบบไมเกรนไดผล ความตองการไนอะซินในชีวิตประจําวัน ควรไดรับวันละ

๒๐ มิลลิกรัม การไดรับไนอะซินมากเกินไปไมมีผลเสียตอรางกาย เพราะสามารถขับถายออกมาได
อาหารที่มีไนอะซินไดแก ไก ยีสต ถั่ว ตับ ไต หัวใจ

วิตามินบี ๖ ชื่อทางเคมีวา ไพริดอกซิน (Pyridoxin) ความสําคัญของวิตามินบี ๖ มีดังนี้ คือ
ใชในการผาผลาญกรดอะมิโนทริปโตเฟนในรางกาย หากขาดจะเปนโรคหลอดเลือดหัวใจอุดตันไดงาย

เพราะวิตามินบี ๖ จะชวยในการเผาผลาญคอเลสเตอรอลอยางมีประสิทธิภาพ ชวยในการเผาผลาญ
โปรตีน ผูที่มักขาดวิตามินบี ๖ ไดแก สตรีที่กินยาคุมกําเนิด สตรีที่อยูในชวงของการมีประจําเดือน

และหญิงมีครรภ อาหารที่มีวิตามินบี ๖ ไก ยีสต ถั่ว ตับ ปลา ไก กลวย ขาวแดง ฯลฯ
วิตามินบี ๑๒ มีอยูในอาหารจากสัตว เชน ตับ (มีวิตามินบี ๑๒ มากที่สุด) นม ไข เนย

วิตามินนี้มีอยูในพืชนอยมาก ความสําคัญของวิตามินบี ๑๒ คือ มีสวนสําคัญในการสรางเม็ดเลือดแดง