Page 143 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

μάλλον λίγο τους απασχολούσε το θέμα. Εξάλλου στο παλάτι υπήρχε
πρωτόκολλο που το ακολουθούσαν όλοι απαρέγκλιτα. Αυτό
περιλάμβανε και την κηδεία του αυτοκράτορα.
Στην περίπτωση του μακαρίτη, ενώ ακόμη δεν είχε προλάβει να
παγώσει η σορός του, είχαν αρχίσει οι έριδες στο παλάτι. Δύο ήταν
κυρίως οι αντίπαλες παρατάξεις: Αυτή που υποστήριζε τον αδελφό
του Δημήτριο Παλαιολόγο, ο οποίος βρισκόταν πολύ κοντά στην
Πόλη, στις ευρωπαϊκές επαρχίες και πόλεις που μας είχαν απομείνει,
και η άλλη που υποστήριζε τον έτερο αδελφό του αποθανόντος, το
Δεσπότη του Μυστρά Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, ο οποίος ήταν και
μεγαλύτερος.
Εγώ, θέλοντας να μάθω περισσότερα για το θέμα, τόλμησα να
ρωτήσω τον πατέρα καθώς τρώγαμε μια μέρα. Αλλά αυτός μου
απάντησε μάλλον ψυχρά:
«Εσύ να κάτσεις στα αυγά σου!»
«Μα…»
«Ν’ ακούς τι σου λέει ο πατέρας σου!» πετάχτηκε η μάνα μου.
«Και από σήμερα, σας το λέω και να το βάλετε καλά στο μυαλό
σας», συνέχισε ο πατέρας σε αυστηρό τόνο, σταματώντας μάλιστα να
τρώει, «κομμένες οι βόλτες εντός και εκτός του παλατιού. Τα
πράγματα είναι αρκετά επικίνδυνα».
«Δηλαδή;» ρώτησε η Μαρία.
«Αυτό που καταλαβαίνεις. Η αδελφή σας που είναι με τον
Γατελούζο στην πόλη Αίνο, στη Θράκη, δεν κινδυνεύει. Η άλλη που
πήρε τον Μανουήλ Παλαιολόγο το ξέρει ήδη. Πρέπει να το μάθετε κι
εσείς. Η κατάσταση είναι αβέβαιη».
«Δεν καταλαβαίνω», είπα.
«Ψιθυρίζεται κάτι για επανάσταση», πετάχτηκε ο αδελφός μου ο
Γαβριήλ.
«Από ποιους;»
«Από κάποιους που δε θέλουν τους Παλαιολόγους για
βασιλιάδες».
«Δηλαδή;» επέμεινα.
«Δεν ξέρω. Πολλά λέγονται αυτές τις μέρες», πρόσθεσε ο πατέρας.
Αυτό που είχα παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό στο παλάτι ήταν