Page 147 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

θρόνο, η θέση του Λουκά Νοταρά ήταν μάλλον αβέβαιη, μιας και
ήταν δηλωμένος φίλος του Κωνσταντίνου από χρόνια.
Λοιπόν ο πατέρας μου είχε πάψει να με πιέζει προτείνοντάς μου
κάθε φορά κάποιον γαμπρό κι έτσι είχα ηρεμήσει κάπως. Ωστόσο
ήμουν κι εγώ ταραγμένη από τα πολιτικά γεγονότα και μάλιστα ήρθε
κάτι ακόμα να επιτείνει την ταραχή και την ανησυχία μου. Τις ίδιες
εκείνες μέρες είδα περίεργες κινήσεις στο σπίτι μας. Από ποιους; Από
τους οπαδούς των αντιπάλων μας, των ανθενωτικών, οι οποίοι
περιτριγύριζαν το αρχοντικό μας. Είχα δει άγνωστες φάτσες έξω στον
κήπο μας και μάλιστα μίλαγαν με τους υπηρέτες μας. Μα τι
συνέβαινε;
Παραξενεύτηκα κι άρχισα να τριγυρίζω αριστερά και δεξιά
προσπαθώντας να μάθω τι συμβαίνει. Έστηνα αυτί κι έβαζα και τον
Σωτήριο να ξεψαχνίζει με τρόπο τους υπηρέτες και τους άλλους
ευνούχους. Δεν άργησα να καταλάβω ότι κάτι ετοιμαζόταν εναντίον
της οικογένειάς μου, αλλά δεν ήξερα τι ήταν αυτό και ποτέ θα
ξεσπούσε.
Γι’ αυτό κάποια στιγμή ζήτησα από τον πατέρα να έχουμε στο
σπίτι πέντ’-έξι ακόμα οπλισμένους φρουρούς. Αν και
στραβομουτσούνιασε, τελικά, λόγω της επικίνδυνης κατάστασης και
με την παρέμβαση της μητέρας που βρήκε σωστή την ιδέα μου,
συγκατένευσε. Έτσι στο παλατάκι μας είχαμε πλέον άλλους δέκα
στρατιώτες κι αυτό με ηρέμησε αρκετά.
Εννοείται ότι δεν τους είπα τίποτα για τις κινήσεις που είχα
αντιληφθεί. Αλλά βέβαια με τους δικούς μου ανθρώπους και το
«δίκτυο παρακολούθησης», που είχα στο μεταξύ στήσει με
επικεφαλής τον Σωτήριο, μάθαινα σχεδόν κάθε κίνηση μέσα στο
σπίτι μας. Ακόμα και για το πού πήγαινε ο κάθε υπηρέτης ή με ποιον
μιλούσε. Είχα τόσο θορυβηθεί, που κράταγα κατάλογο και
ημερολόγιο με όλες τις λεπτομέρειες. Ποιος μιλούσε με ποιον, ποιος
ήρθε στο σπίτι, ποια ώρα και τι έκανε, ποιον είδε και μερικές φορές
και το τι είπαν. Συμπέρασμα; Κάτι ετοιμαζόταν που είχε σχέση με
τον πατέρα μου.
Και μια μέρα ήρθε το μεγάλο μαντάτο. Το βράδυ θα είχαμε
εξελίξεις. Μάζεψα λοιπόν τους ανθρώπους μου, δυο-τρεις έμπιστους