Page 178 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

Πάγωσα. Είναι δυνατόν να ’χει κάνει κάτι τέτοιο ο πιο έμπιστος
άνθρωπος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου; αναρωτήθηκα. Όχι ότι ο
πατέρας δε θα είχε τον τρόπο, αν ήθελε, να συνωμοτήσει κατά του
αυτοκράτορα. Αντιθέτως. Είχε και τα μέσα και τους ανθρώπους για
να τον βοηθήσουν σε κάτι τέτοιο. Πολλά θα μπορούσε να κάνει ο
γερο-Νοταράς, αλλά όχι κι αυτό πια! Πάντως εκείνες τις ώρες που
ήμουν κλεισμένη στο δωμάτιό μου πέρασαν από το μυαλό μου
πολλές σκέψεις.
Μα πώς θα μπορούσε ο πατέρας, που στο κάτω κάτω είχε κάνει
τα πάντα για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τώρα να τον προδώσει;
Να δεις που θα είναι καθαρά δάχτυλος του Σφραντζή και της ομάδας
του. Αυτό το άτιμο σκυλί τού την έστησε του πατέρα και… μάλλον
έπεισε τον αυτοκράτορα να δώσει εντολή να τον συλλάβουν. Έτσι
μόνο θα μπορούσε να τον βγάλει από τη μέση. Λες να τον
δολοφονήσουν; Κι εμείς; Τι μοίρα μας περιμένει; Αν ήταν εδώ ο
Μαρίνος μου τώρα, θα…
Εδώ θα πρέπει να πω και κάτι άλλο. Σύμφωνα με τις τελευταίες
ενδείξεις και τα νέα που είχα, οι ανθενωτικοί του Σφραντζή είχαν
καταφέρει να επικρατήσουν στη μάχη που έδιναν με την ομάδα του
πατέρα μου για τη νύφη που θα πρότειναν στον αυτοκράτορα. Ο
πατέρας τον τελευταίο καιρό είχε χάσει το κέφι του. Ήταν και το
επεισόδιο με τη μάνα πριν από λίγες μέρες κι έτσι, γενικά, ήταν πολύ
κακόκεφος.
Οι ανθενωτικοί τα κατάφεραν κι έπιασαν αυτή την αλεπού, τον
Λουκά Νοταρά; Είναι δυνατόν; σκεφτόμουν. Κι ο πατέρας; Πώς τους
άφησε; Έχει τόσους κατασκόπους. Πώς και δεν το πήρε είδηση τι
ετοίμαζαν; Βρε μήπως είναι και η μάνα μου ανακατεμένη στη
δουλειά και προσχώρησε στους ανθενωτικούς για εκδίκηση;
Ξαφνικά την επόμενη μέρα άνοιξε η πόρτα του δωματίου μου.
Είδα δυο στρατιώτες και τους ρώτησα για τον πατέρα. Αλλά αυτοί
ήταν σιωπηλοί. Παρά τις παρακλήσεις μου, δεν έβγαλαν λέξη. Με
άρπαξαν και με πήγαν σηκωτή στο δωμάτιο της μάνας μου. Με
πέταξαν μέσα και τότε είδα ότι εκτός από τη μάνα ήταν και η Μαρία
που έτυχε να βρίσκεται εκείνες τις μέρες στο σπίτι μας, αλλά κι ο
μικρός Ιάκωβος.