Page 181 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

ρώτησα.
«Πιθανόν», πετάχτηκε ο Ιάκωβος.
Επομένως το θέμα ήταν από πού θα πάρουμε βοήθεια. Θυμήθηκα
ότι πιο παλιά, πριν από τετρακόσια χρόνια, οι Ρώσοι είχαν κάνει
επίθεση στην Κωνσταντινούπολη για να την καταλάβουν, αλλά είχαν
σπάσει τα μούτρα τους. Τώρα οι ανθενωτικοί τούς καλόπιαναν
μήπως και μας στείλουν κάποια βοήθεια. Για κοίτα πώς αλλάζουν τα
πράγματα! «Έτσι είναι η πολιτική», θα έλεγε ο πατέρας.
Στο δωμάτιο εκείνο έμελλε να περάσουμε φυλακισμένοι αρκετές
μέρες ακόμα, ίσως και πάνω από δυο βδομάδες… Εκεί τρώγαμε, εκεί
πίναμε, εκεί τα κάναμε… είχαμε φτιάξει μόνοι μας μια γωνιά για
αποχωρητήριο, πίσω από ένα ξύλινο διαχωριστικό παραπέτασμα, και
χρησιμοποιούσαμε καθοίκια για την ανάγκη μας. Μας είχαν δώσει
και μια υπηρέτρια να μας εξυπηρετεί όλους. Φαγητό παίρναμε μια
φορά τη μέρα. Τώρα, το τι γινόταν απ’ έξω… ούτε ξέραμε ούτε και
μας έλεγαν όταν τους ρωτάγαμε.
Πόσες και πόσες φορές δε σκέφτηκα τον Μαρίνο μου κλεισμένη
μέσα στο δωμάτιο της μάνας. Δεν είχα νέα του – πώς θα μπορούσα
άλλωστε. Δεν είχα κοντά μου και τον Σωτήριο, ο οποίος μπορεί να
ήξερε κάτι. Εκείνες τις μέρες βρήκα την ευκαιρία και μίλησα στους
δικούς μου για τη σχέση μου. Οι κοινές συμφορές μάς μαλάκωσαν
όλους και τελικά τους έφερα με το μέρος μου ως προς τον Μαρίνο.
Η δε μάνα είπε ότι, αν όλα τελείωναν καλά, δε θα είχε αντίρρηση
να γίνει ένας αρραβώνας και μετά, γιατί όχι, κι ο γάμος. Για μένα
αυτό ήταν μια ανάσα μέσα στα τόσα που μας συνέβαιναν. Και οι
άλλοι, δηλαδή, ήταν σύμφωνοι και μάλιστα είπαν ότι θα έπειθαν και
τον πατέρα.
Πέρασαν τα Χριστούγεννα –μαύρες γιορτές κάναμε, χωρίς παπά
για να μας κάνει έστω μια σύντομη λειτουργία, χωρίς επίσημο γεύμα,
χωρίς τίποτα– κι ύστερα από μέρες εισακούστηκε το αίτημα της
μάνας να την αφήσουν να πάει να δει τον πατέρα.
Έτσι, με συνοδεία δέκα αρματωμένων, σαν να ήταν κι αυτή
επικίνδυνος κατάδικος, την οδήγησαν στον Νοταρά. Αργότερα, όταν
η μάνα επέστρεψε, μας είπε ότι ήταν καλά κι ότι, κάτι που μας
ανακούφισε, δεν τον είχαν χτυπήσει επειδή ήταν ηλικιωμένος, μόνο