Page 198 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

Όλη τη νύχτα ταξιδέψαμε χωρίς πρόβλημα. Σταθμεύσαμε σ’ ένα
χωριό για λίγες ώρες. Εγώ δε βγήκα από την άμαξα παρά μόνο για
λίγα λεπτά, για να ξεμουδιάσω τα πόδια μου. Μετά ξεκινήσαμε και
το επόμενο απόγευμα ένας αξιωματικός με ενημέρωσε ότι σύντομα
θα φτάναμε στο λιμάνι μας. Ήμουν ευχαριστημένη κι έτσι ξάπλωσα
να χαλαρώσω λίγο. Γρήγορα δε ένιωσα την ανάγκη να αποκοιμηθώ.
Αλλά ενώ είχα γλαρώσει, άκουσα μια τρομερή κραυγή να σκίζει
τον αέρα. Μόλις έβγαλα το κεφάλι μου λίγο από τα παραπέτα της
άμαξας, είδα έναν πληγωμένο να κρέμεται πάνω στο άλογό του. Ένα
βέλος είχε διαπεράσει το λαιμό του, ενώ και οι άλλοι άντρες μου
δέχονταν βροχή από βέλη. Ένα έπεσε και μέσα στην άμαξά μου και
αν ήμουν λίγο πιο κει, θα με χτυπούσε στην πλάτη!
Τα χρειάστηκα. Η καρδιά μου χτύπαγε σαν ταμπούρλο. Τι να
έγινε; Ποιοι μας επιτίθενται και γιατί; Μας πρόδωσαν… σκεφτόμουν
με τρόμο, ενώ απ’ έξω άκουγα κραυγές και κλαγγές όπλων την ώρα
της μάχης. Από το φόβο μου δεν ήξερα τι να κάνω. Μόνο τυλίχτηκα
με τις κουβέρτες και περίμενα να δω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Ένα τέταρτο αργότερα όλα είχαν τελειώσει. Άκουγα πια φωνές
και γέλια που δε μου ήταν οικεία. Άρχισα να φοβάμαι και να τρέμω.
Τότε ξαφνικά άνοιξαν τα παραπέτα της άμαξας και μερικά ζευγάρια
χέρια με άρπαξαν και με έσυραν έξω. Μέχρι να καταλάβω τι γινόταν,
με άρχισαν στις κλοτσιές, σε όλο μου το κορμί. Λίγο αργότερα είχα
γίνει ένα με τα χώματα και τις λάσπες και είχα λερωθεί με τα αίματα
των αντρών μου που πλέον κείτονταν γύρω μου νεκροί και
πετσοκομμένοι. Ήμουν απόλυτα τρομοκρατημένη.
Όταν σταμάτησαν να με χτυπούν, ανασήκωσα το κεφάλι μου και
είδα από πάνω μου δυο άντρες. Ο ένας από αυτούς, που είχε
ανοιχτόχρωμο δέρμα, είπε στον άλλο που φαινόταν Τούρκος:
«Αυτή είναι, άρχοντά μου!»
«Επιτέλους σε τσακώσαμε!» μου είπε ο Τούρκος στα ελληνικά.
Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη από τον πόνο και τον τρόμο.
«Ο άρχοντας Χασάν θα ευχαριστηθεί», μίλησε πάλι ο Έλληνας.
«Ποιοι… ποιοι είστε;» τόλμησα να ρωτήσω φτύνοντας αίμα από
το στόμα μου.
«Ο άντρας σου θα μας παραδώσει τώρα την Πόλη χωρίς να ανοίξει