Page 203 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

και γι’ αυτό είχε φροντίσει ο αγαπημένος μου και πάνω στο τραπέζι
μας υπήρχαν διάφορα φαγητά.
Όταν αποφάγαμε, με πήρε και πάλι στην αγκαλιά του και
αρχίσαμε να συζητάμε. Του ζήτησα να μου πει λεπτομέρειες για το
πώς φτάσανε τα πράγματα εδώ.
«Ο σύζυγός σου, ο αυτοκράτορας, αυτός τα οργάνωσε όλα… σε
κάποιο βαθμό», είπε.
Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα.
«Ο Παλαιολόγος; Μα… πώς; Εγώ νόμιζα ότι ο πατέρας μου…»
ψέλλισα.
«Δεν ξέρω για τον Νοταρά. Δεν τον είδα. Εγώ είδα μόνο τον
αυτοκράτορα».
«Είσαι σίγουρος;»
«Μα ναι σου λέω! Ο ίδιος μου είπε ότι υποψιαζόταν πως το
σχέδιο για την απόδρασή σου το είχαν προδώσει στους Τούρκους
κάποιοι μέσα από το παλάτι».
«Όμως εσύ… θέλω να πω πώς…»
«Αυτός φρόντισε. Με κάλεσε εκτάκτως από τη Σηλυβρία που με
είχε ξαποστείλει ο γέρος σου και τα συζητήσαμε».
«Ήξερε;»
«Τα πάντα για μας».
«Είχε, φαίνεται, τους κατασκόπους του», συμπέρανα.
«Λοιπόν μπήκα κρυφά στο παλάτι μια νύχτα και συναντηθήκαμε.
Όσο κι αν σου φαίνεται απίστευτο, μου ζήτησε και συγγνώμη που σε
παντρεύτηκε. Ήξερε ότι αγαπιόμασταν κι ότι θα μας χώριζε μ’ αυτόν
το γάμο. Μπορεί να του τα είχε πει κι ο Νοταράς, δεν ξέρω. Εξάλλου
αυτός τα είχε κανονίσει όλα. Ο αυτοκράτορας δήλωσε ότι ο ίδιος δεν
ήθελε με τίποτα να γίνει αυτός ο γάμος».
Άλλα μου είχε πει ο πατέρας στη φυλακή, σκέφτηκα. Και να που
τώρα αποκαλύπτονται τα πραγματικά του σχέδια. Έκανε τα πάντα
για να φτάσει και να γαντζωθεί στο θρόνο. Με κάθε τίμημα, ακόμα κι
αν αυτό ήταν τα παιδιά του. Και να πού καταντήσαμε…
«Ο αυτοκράτορας, προς το παρόν, δεν ήθελε να κάνει άλλο γάμο»,
διέκοψε τις σκέψεις μου ο Μαρίνος. «Είχε πάρει τις αποφάσεις του.
Πρώτα θα τελείωνε με τους Τούρκους. Ο Νοταράς όμως τον πίεζε.