Page 205 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

σου και…»
«Δηλαδή κι αυτό κόλπο του Νοταρά;» τον διέκοψα.
Μου έγνεψε καταφατικά.
«Αυτό μου είπε κι ο Παλαιολόγος. Λοιπόν ήταν πλέον πολύ αργά
για τον Σφραντζή. Είχε χειμωνιάσει και με τα πηγαινέλα θα έφτανε το
καλοκαίρι, όταν θα επέστρεφε στην Πόλη με την υποψήφια νύφη.
Άρα…»
«Δεν υπήρχε περίπτωση να του φέρει έγκαιρα νύφη απ’ έξω»,
συμπέρανα.
«Έτσι, ο αυτοκράτορας παρουσίασε το γάμο σας στους ευγενείς,
ανθενωτικούς και ενωτικούς…»
«… σαν λύση ανάγκης. Το θυμάμαι καλά», είπα κουνώντας το
κεφάλι μου.
«Έμαθα ότι πράγματι ο Σφραντζής επέστρεψε πριν από μερικές
ημέρες. Δεν κατάφερε καν να φτάσει στην Ιβηρία για να φέρει τη
νύφη στον αυτοκράτορα».
«Δηλαδή ο πατέρας είχε στήσει τη δουλειά ακόμα και… και μ’
εμένα; Με… με εξαπάτησε. Με χρησιμοποίησε…»
«Είναι δαιμόνιος ο γέρος σου».
«Τι άλλο σου είπε ο αυτοκράτορας στη μυστική σας συνάντηση;»
ρώτησα αρκετά απογοητευμένη τώρα.
«Θα σε έδιωχνε για να μη σε ατιμάσουν οι Τούρκοι, όταν θα
έπαιρναν την Πόλη».
«Δεν πιστεύει ότι θα τα καταφέρει;»
Συμφώνησε μαζί μου με μια κίνηση του κεφαλιού του.
«Αλλά θα κάνουμε το παν», πρόσθεσε αναστενάζοντας.
Ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει τρελά. Θα πήγαινε κι αυτός
πίσω;
«Εννοώ οι Βενετοί», είπε για να με καθησυχάσει. «Οι δικοί μου
ξέρω ότι θα μείνουν στην Πόλη και θα πολεμήσουν».
«Μα… δεν καταλαβαίνω… Αφού μπορούν να…»
«Οι Βενετοί δε θα εγκαταλείψουμε την Πόλη μας», μου είπε
υψώνοντας λίγο τη φωνή του.
Ώστε λοιπόν τόσο πολύ αγαπάει την Πόλη; αναρωτήθηκα. Και
τότε μου ήρθε μια αλλόκοτη σκέψη στο μυαλό: Τι θα γινόταν αν