Page 215 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 215
τόνο.
«Ας καθίσουμε να τελειώσουμε το φαγητό μας κι ας
ευχηθούμε…»
Ύψωσε το ποτήρι του.
«Το καλύτερο!» είπα.
«Το καλύτερο!» επανέλαβε.
Από κείνη τη μέρα και μετά μπορώ να πω ότι ένιωσα άνεση και
ασφάλεια στην πόλη. Πλέον είχε φύγει ο προηγούμενος διοικητής,
ήμουν κοντά στον πεθερό μου που έδειχνε να με αγαπάει, ειδικά
όταν του αποκάλυψα την εγκυμοσύνη μου. Κι έτσι οι μέρες μου
πέρναγαν γενικά καλά. Όσο ήταν δηλαδή δυνατόν. Γιατί όσο
πλησίαζε το καλοκαίρι και δεν είχα ειδοποίηση από τον Μαρίνο τόσο
μεγάλωνε και η αγωνία μου.
