Page 217 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

Από την άλλη οι Βενετοί είχαν φροντίσει ιδιαίτερα τα τείχη τους.
Μια μέρα είχα πάει βόλτα στην Ακροναυπλία με τον πεθερό μου και
μου έδειξε πόσο καλά τα είχαν οικοδομήσει. Η Βενετία είχε ρίξει
πολλά χρήματα στο Ναύπλιο. Έτσι είχε φροντίσει όχι μόνο τα τείχη
της Ακροναυπλίας, δηλαδή του λόφου που ήταν πάνω από τη
μετέπειτα κάτω πόλη, αλλά είχε δώσει εντολή και σταδιακά είχαν
αρχίσει αποξηραντικά έργα στα βόρεια του λόφου, ώστε η πόλη να
επεκταθεί πια και κάτω από την Ακροναυπλία.
Ειδικά στα τείχη της Ακροναυπλίας οι πρώτες επισκευαστικού
χαρακτήρα εργασίες ξεκίνησαν στα τέλη του 14ου αιώνα και
εντατικοποιήθηκαν στις αρχές του 15ου αιώνα. Περιορίστηκαν στα
επόμενα χρόνια και ξεκίνησαν πάλι στα μέσα του αιώνα, όταν οι
Τούρκοι είχαν γίνει πιο επικίνδυνοι. Πολλά χρόνια αργότερα είχα πια
εγκατασταθεί μόνιμα στη Βενετία. Κατά τη διάρκεια του
καταραμένου πρώτου πολέμου της Βενετίας με τους Τούρκους,
ειδικά μετά και την απώλεια της Εύβοιας το 1470, όπου εγώ έχασα
τον αγαπημένο μου Βενετό σύζυγο, τον Μαρίνο Κονταρίνι, έμαθα
ότι το Ναύπλιο απέκτησε ιδιαίτερη σημασία για τη Βενετία. Έγινε,
καθώς έλεγαν εδώ οι ευγενείς, η σημαντικότερη κτήση στην
ανατολική ηπειρωτική Ελλάδα. Οι οχυρωματικές εργασίες που
ξεκίνησαν το 1470 κατέληξαν στη δημιουργία του μεγάλου κάστρου
στο νησί του λιμανιού –όσο ήμουν εγώ στο νησί υπήρχε μόνο ένας
μικρός πύργος με μια φρουρά–, στην κατασκευή ενός καινούργιου
κάστρου στο λόφο της Ακροναυπλίας και στην ολοκλήρωση της
οχύρωσης της κάτω πόλης σε μεγάλο βαθμό.
Πίσω τώρα στο 1453, όπου ήμουν στο Ναύπλιο, ενώ η κοιλιά
μου συνέχιζε να μεγαλώνει. Και κάποια στιγμή, τον Ιούνιο, η
εγκυμοσύνη μου ήταν ολοφάνερη. Ο πεθερός μου τρελάθηκε από τη
χαρά του. Προφανώς και συζητήσαμε για το είδος της σχέσης που
είχα με το γιο του. Και πάνω στην κουβέντα τού τα είπα όλα· εννοώ
και για τον αυτοκράτορα Παλαιολόγο.
Το πήρε καλά. Δεν τον ένοιαξε και ιδιαίτερα, θα έλεγα.
Υποψιάζομαι για έναν και μόνο λόγο: κι αυτός είχε αγωνιστεί να
πάρει τη γυναίκα του από τους δικούς της που ήταν στην
Αλεξάνδρεια. Ο Μπερτούκκιος ήταν χριστιανός, ενώ εκείνη