Page 221 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 221

μια  κινητή  γέφυρα  που  πέρναγε  πάνω  από  την  τάφρο  της,  ενώ  οι
  πόρτες ήταν από ξύλο και σίδερο. Δίπλα στην πύλη υπήρχε κι ένας
  μεγάλος τριώροφος πύργος όπου διέμενε η φρουρά.
    Η κεντρική οδός που ερχόταν από την Πύλη της Ξηράς κατέληγε
  στην κεντρική πλατεία, η οποία αποτελούσε το κοινωνικό, εμπορικό
  και  οικονομικό  κέντρο  της  πόλης.  Εκεί  ολόγυρα  είχαν  ήδη
  οικοδομηθεί  κρατικές  αποθήκες,  η  μεγάλη  εκκλησία  του  Αγίου
  Αθανασίου, η κεντρική αγορά με διάφορα καταστήματα, αλλά και η
  ψαραγορά.
    Στα  βόρεια  της  μεγάλης  πλατείας,  και  πριν  ακόμη  χτιστεί  η
  παραλιακή  οχύρωση,  βρισκόταν  το  λιμάνι  το  οποίο  διέθετε  τρεις
  μεγάλες αποβάθρες για τα εμπορικά πλοία και μια συμπληρωματική
  στα δυτικά της πόλης. Σε αυτόν δε το χώρο, όπου ήταν ο τελευταίος
  μεγάλος  πύργος,  υπήρχαν  αρκετοί  νεώσοικοι  για  τη  φύλαξη  των
  πολεμικών  πλοίων.  Επίσης  εκεί  ήταν  και  οι  ταρσανάδες  όπου  οι
  Ναυπλιώτες κατασκεύαζαν τα πλοία τους.
    Όσο  για  τις  εκκλησιές,  στην  κάτω  πόλη  υπήρχαν  ήδη  καμιά
  δεκαριά.  Από  τις  πιο  σημαντικές  ήταν  η  Αγία  Σοφία,  από  τις  αρχές
  του 14ου αιώνα, καθώς μου είπαν. Ήταν ένας απλός μονόχωρος ναός
  με  περίεργο  οκταγωνικό  τρούλο,  που  ανήκε  στους  Λατίνους  της
  πόλης.  Επίσης  ο  Ευαγγελισμός  της  Θεοτόκου  που  βρισκόταν  κάτω
  από  τα  βόρεια  τείχη  της  Ακροναυπλίας  και  ήταν  γυναικεία  μονή,
  χτισμένη την ίδια περίοδο με την Αγία Σοφία. Ο ναός της μονής ήταν
  μονόχωρος, τετράγωνος, ενώ είχε αψίδα και τρούλο.
    Άλλη  εκκλησία  ήταν  ο  Άγιος  Νικόλαος  που  είχε  πρόσφατα
  οικοδομηθεί  στην  παραλία,  λίγο  πιο  δυτικά  από  τον  μεγάλο  πύργο
  Κονταρίνι. Επίσης υπήρχε ο μεγάλος ναός του Αγίου Αθανασίου στην
  κεντρική  πλατεία,  η  Αγία  Αληθινή,  ο  Σωτήρας  Χριστός,  η  Γέννηση
  της Θεοτόκου, ο Άγιος Δημήτριος και άλλες πιο μικρές.
    Σ’  εκείνες  τις  βόλτες  μου  έτυχε  βέβαια  και  συναντήθηκα  με
  αρκετούς πρόσφυγες που είχαν καταφτάσει από την Πόλη. Γιατί με
  τον  καιρό  διαδόθηκε  –όχι  από  μένα,  το  ορκίζομαι–  ότι  η  κόρη  του
  Μεγάλου  Δούκα  Λουκά  Νοταρά  και  τελευταία  αυτοκράτειρα  είχε
  διασωθεί στο Ναύπλιο. Δε θα πιστέψετε το τι ασχήμιες άκουσα από
  κάποιους πρόσφυγες, ακόμα και βρισιές ή και κατηγόριες· ότι τάχα ο
   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226