Page 223 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 223
αφορούσαν όλο το λαό. Υπήρχαν κι άλλα σημαντικά δημόσια κτίρια.
Για παράδειγμα, σε ειδικό κτίριο συνεδρίαζαν τα δικαστήρια. Επίσης
υπήρχε ένα τεράστιο κτίριο που ήταν η κρατική σιταποθήκη. Εκεί η
Διοίκηση αποθήκευε άπειρα σιτηρά που χρησίμευαν για τη σίτιση
των κατοίκων και του στρατού, αλλά μόνο σε περίπτωση ανάγκης.
Σε άλλο κτίριο ήταν το οπλοστάσιο με όλα τα αναγκαία για την
υπεράσπιση της πόλης.
Στην Ακροναυπλία υπήρχαν πάμπολλες ιδιωτικές κατοικίες. Των
Ιταλών και γενικά των Λατίνων κατοίκων που ήταν έμποροι ή
κρατικοί αξιωματούχοι βρίσκονταν κυρίως στο Κάστρο των
Φράγκων, ενώ οι ελληνικές βρίσκονταν πιο δυτικά, στο Κάστρο των
Ρωμιών. Στον ίδιο χώρο υπήρχαν ανεμόμυλοι για την επεξεργασία
σιτηρών.
Όσο για τους ναούς της άνω πόλης, θα έλεγα ότι ήταν μάλλον
μικρών διαστάσεων. Τους επισκέφτηκα όλους, εννοείται.
Μεγαλύτερος ήταν ο μητροπολιτικός ναός. Ήταν σχεδόν τετράγωνος,
με τρία κλίτη, αφιερωμένος στον Άγιο Ανδρέα. Ο ναός λέγανε ότι
χτίστηκε ακόμα και πριν από το 1000, από τότε που εμείς κατείχαμε
την πόλη της Ακροναυπλίας. Πάντως οι νεότερες επισκευές και
προσθήκες είχαν γίνει περίπου όταν γεννήθηκα εγώ, στα 1420. Οι
άλλες εκκλησιές της Ακροναυπλίας ήταν μικρότερες. Για παράδειγμα,
ο Άγιος Θεόδωρος ήταν περίπου εννιά μέτρα επί έντεκα και είχε
οικοδομηθεί λίγο πριν από το 1200. Ένας άλλος μικρός ναός
βρισκόταν στην πύλη του βόρειου τείχους του ελληνικού κάστρου
που έβλεπε προς την κάτω πόλη. Πρέπει δε να αναφέρω κι ένα μικρό
μοναστήρι που υπήρχε μέσα στο κάστρο.
Όσο περνούσε ο καιρός, η κατάσταση γινόταν όλο και πιο
αφόρητη. Η ζέστη αυξανόταν κι εγώ δυσφορούσα, ήθελα πια να
γεννήσω. Αλλά τα σχέδιά μου δεν περιορίζονταν μόνο σ’ αυτό. Είχα
πλέον βάλει σκοπό της ζωής μου να επιστρέψω στην Πόλη για να
βρω τους δικούς μου και κυρίως τον αγαπημένο μου Μαρίνο. Γιατί
μέχρι και τον Σεπτέμβριο, που μ’ έπιασαν οι μεγάλοι πόνοι, δεν είχα
καμία επαφή με κανέναν από τους δικούς μου.
Ειδικά δε για τον Μαρίνο μου, οι πληροφορίες που σποραδικά είχα
πάρει από κάποιους εμπόρους ήταν συγκεχυμένες. Άλλοι μου έλεγαν