Page 241 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

Παλαιολόγος έκανε καλή εκλογή. Ευλογημένη να είσαι εσύ ανάμεσα
σε όλες τις Ρωμιές».
Μετά έκλεισε τα μάτια του. Ο γιατρός με πλησίασε και μου είπε
να μην τον κουράζω άλλο. Είχε δίκιο. Ο άνθρωπος έπρεπε να
ξεκουραστεί.
Ο Ιουστινιάνης ήταν από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους που
γνώρισα ποτέ, ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του. Γιατί χρόνια
αργότερα, και γι’ αυτόν, όπως και για μένα και για την οικογένειά
μου, γράφτηκαν διάφορα ψέματα από τους δικούς μας ανθενωτικούς
συγγραφείς.
Έμεινα ακόμα μερικές μέρες στο νησί. Κανονικά θα είχα φύγει πιο
νωρίς, αλλά μέχρι να κανονίσω τους λογαριασμούς με τους
τραπεζίτες, τους οποίους στο μεταξύ είχε ειδοποιήσει ο άρχοντας
Ιουστινιάνης, μου πήρε λίγο καιρό.
Πράγματι μου έδειξαν τα χαρτιά όπου αναφερόταν το ποσό που
είχε ο πατέρας μου στις τράπεζές τους. Δεν ήταν υπερβολικά μεγάλο,
συγκριτικά με αυτό που ήξερα ότι είχε στη Βενετία. Αλλά εκείνη την
περίοδο ήταν κάτι παραπάνω από αρκετό για μένα. Επρόκειτο για
δέκα χιλιάδες περίπου χρυσά νομίσματα. Με αυτά πίστευα ότι θα
μπορούσα να εξαγοράσω όλη μου την οικογένεια, αν τους έβρισκα
ζωντανούς.
Ωστόσο είχα προβλήματα, γιατί δικηγόροι και παρατρεχάμενοι
των τραπεζιτών ζητούσαν επίσημα έγγραφα που να αποδεικνύουν
την ταυτότητά μου. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα πολύ αργότερα
και στη Βενετία. Αλλά τώρα στη Χίο, που με κόπο είχα γλιτώσει όσα
χαρτιά είχα μαζί μου, υπήρχε ένα μειονέκτημα: όλα προέρχονταν από
το βενετικό Ναύπλιο. Καταλαβαίνετε ότι όταν οι Γενοβέζοι άκουγαν
για Βενετούς, έβγαζαν κυριολεκτικά σπυριά.
Έτσι λοιπόν καθυστερούσαν πολύ να δώσουν μιαν απάντηση,
μέχρι που μια μέρα κανονίστηκε ένα ραντεβού με τους τραπεζίτες
και με τον πιο πλούσιο από αυτούς, για να διευθετήσουμε το θέμα.
Σ’ εκείνο το ραντεβού, επί δύο ώρες τους εξηγούσα πάλι από την
αρχή την υπόθεσή μου. Όμως, παρά τις μαρτυρίες όσων είχαν σωθεί
από το ναυάγιο και οι οποίοι παρέστησαν σ’ εκείνη την ακροαματική
διαδικασία και παρά την εντολή του ίδιου του Ιουστινιάνη, οι