Page 252 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

έστειλα αμέσως στις αρμόδιες υπηρεσίες για να βγάλουν τα
απαραίτητα χαρτιά και διαβατήρια, ώστε να μπορούμε άνετα να
πηγαινοερχόμαστε απέναντι, στην Κωνσταντινούπολη, όσο θα
ψάχναμε τους δικούς μου.
Επίσης πήγα και στις τράπεζες όπου κατέθεσα τα χρήματά μου,
για να μην τα κουβαλάω μαζί μου. Επιπλέον ζήτησα από κάποιους
ανώτερους αξιωματούχους να μου χορηγήσουν νόμιμα έγγραφα τα
οποία θα μου διασφάλιζαν άνεση κινήσεων σε κάποια δύσκολη
στιγμή. Προφανώς τακτοποίησα και τους ανθρώπους μου. Κράτησα
κοντά μου μόνο δύο άντρες του Ιουστινιάνη, τον Μάρκο και τον
Αλέξιο. Όλους τους άλλους τους έστειλα στα σπίτια τους. Μέχρι να
τελειώσω με όλα τούτα, πέρασαν καμιά δεκαριά μέρες.
Είχε φτάσει πλέον η ώρα να περάσω απέναντι. Λοιπόν, όταν
επιτέλους πάτησα το πόδι μου στην Πόλη, με πήραν τα κλάματα. Οι
άνθρωποί μου έσπευσαν αμέσως να με παρηγορήσουν, όμως εγώ δεν
μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Άσε που έπρεπε να
αγοράσουμε μερικά τουρκικά ρούχα, γιατί έτσι ντύνονταν οι
περισσότεροι πια. Γι’ αυτό μπήκαμε στο πρώτο μαγαζί που βρέθηκε
μπροστά μας. Έτσι δε θα χτυπούσε στο μάτι η δυτική εμφάνισή μας
σε σχέση με τους Οθωμανούς. Διαφορετικά, πολύ πιθανόν να μας
έκαναν έλεγχο οι Τούρκοι στρατιώτες που κυκλοφορούσαν παντού.
Βγήκαμε στο δρόμο. Αυτό που έβλεπαν τα μάτια μου, εκείνον τον
πρώτο καιρό στην τουρκεμένη Πόλη, ήταν αδιανόητο, και
δυσκολεύομαι ακόμα και σήμερα να το περιγράψω. Παντού στις
εκκλησιές μας υπήρχαν φλάμπουρα του σουλτάνου. Οι σταυροί από
τους τρούλους και οι καμπάνες από τα καμπαναριά είχαν
εξαφανιστεί. Θυμάμαι το ναό των Αγίων Αποστόλων, έναν από τους
σημαντικότερους, μεγαλύτερους και πιο όμορφους της Πόλης, και
ανατριχιάζω. Να σκεφτείτε ότι οι Βενετοί τον αντέγραψαν για να
χτίσουν τον δικό τους καθεδρικό, τον Άγιο Μάρκο. Σήμερα, όπως με
πληροφόρησαν κάποιοι που ήρθαν από την Πόλη, ο ναός δεν υπάρχει
καν. Τον γκρέμισαν, οι αντίχριστοι, και στη θέση του ο σουλτάνος
έχτισε ένα τεράστιο τέμενος για τον εαυτό του, που να σαπίσουν τα
κόκαλά του!
Λοιπόν θα πω λίγα λόγια γι’ αυτόν τον όμορφο ναό, μόνο και