Page 315 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

εκεί…»
«Προφανώς και δε θα βρουν κανέναν».
«Αυτό βέβαια σημαίνει ότι θα χάσετε όλα σας τα κτήματα εκεί
κάτω».
«Αυτό είναι το λιγότερο. Δε με απασχολεί πια το θέμα».
«Πολύ καλά», είπε ο Μπερτούκκιος με ικανοποίηση. «Λοιπόν, αν
συμφωνείς κι εσύ με το σχέδιό μου…»
Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Ο πεθερός μου είχε απόλυτο
δίκιο. Έτσι, όλη την υπόλοιπη μέρα ασχοληθήκαμε μυστικά, με τον
Σερβόπουλο και τις αδελφές μου, με την προετοιμασία του ταξιδιού.
Βεβαίως και τους εξήγησα την κατάσταση. Αν και δυσανασχέτησαν
λιγάκι, όμως τελικά πείστηκαν ότι έτσι έπρεπε να γίνει.
Φύγαμε το ίδιο βράδυ. Μέχρι να ξημερώσει, είχαμε πια
απομακρυνθεί από το Ναύπλιο. Πλέον το πλοίο τράβαγε προς τον
τελευταίο προορισμό της ζωής μου.
Τη Βενετία.