Page 360 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

«Εγώ επιμένω πάντως».
Τον κοίταξα με απορία, αν και κατάλαβα τι εννοούσε.
«Δεν πρέπει καν να απαντήσεις στον Θωμά… Και, στο τέλος
τέλος, αυτοί σου χρωστάνε, αγάπη μου».
«Τι θες να πεις, Μαρίνο;»
«Γιατί δεν πάει να ζητήσει χρήματα από τον άθλιο τον αδελφό
του… ή τον Γεννάδιο;»
«Μα αυτοί οι δυο ζουν αρμονικά με τους Τούρκους».
«Άρα τώρα ο Θωμάς γλείφει εκεί που έφτυνε».
Ήταν αρνητικός. Δε συνέχισα την κουβέντα μας.
Ύστερα από λίγο καιρό όμως πήρα μιαν ακόμα επιστολή από τον
Θωμά με το ίδιο αίτημα. Επειγόταν να μάθει αν θα τον συνέδραμα
οικονομικά. Δεν ήξερα τι να κάνω. Στο μεταξύ είχα μάθει από τον
Σερβόπουλο ότι ο Θωμάς έλεγε αλήθεια, σε μερικά τουλάχιστον από
τα λεγόμενά του. Όντως είχε ζητήσει από τους Βενετούς να τον
στείλουν στον Μοριά με ένα σώμα στρατού. Επιπλέον, πράγματι οι
Βενετοί θα έστελναν έναν μεγάλο στρατό κατά των Τούρκων στον
Μοριά και ήταν αποφασισμένοι να τους εκδιώξουν εντελώς.
Η χαρά μου ήταν μεγάλη και τώρα, ομολογώ, έκανα κι άλλα
σχέδια, κρυφά. Ουσιαστικά, σκεφτόμουν, αν οι Βενετοί τα
κατάφερναν κι έδιωχναν τους Τούρκους, ίσως ναι, χμ… λες να
φτιάξουν ένα νέο τρόπον τινά βασίλειο Ρωμιών με επικεφαλής μια…
μια βασίλισσα, την τελευταία αυτοκράτειρα των Ρωμιών; Δηλαδή το
μυαλό μου πήγε στο εξής: Ίσως οι Βενετοί να μην είχαν αντίρρηση
αυτό το καινούργιο κομμάτι της επικράτειάς τους να είχε εμένα
επικεφαλής, μιας και με ήξεραν καλά από χρόνια, ειδικά από τη
στιγμή που και ο δεύτερος σύζυγός μου ήταν Βενετός.
Το ανέφερα και αυτό στο σύζυγό μου, ο οποίος, ως καλύτερος
γνώστης της βενετικής πολιτικής, μ’ έβαλε πάλι στη θέση μου
λέγοντας απλά και κυνικά:
«Μην εμπιστεύεσαι τις φήμες, αγάπη μου».
«Τι εννοείς;»
«Οι Βενετοί θα κοιτάξουν μόνο τον εαυτό τους και τις πόλεις
τους. Εμείς ενδιαφερόμαστε για το εμπόριο στις πόλεις. Εκεί είναι το
χρήμα».