Page 403 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

αρχίσω; Ας πούμε από τη στιγμή που έπεσε η Πόλη;»
«Αυτά θα μου τα πεις εν καιρώ. Πρώτα θέλω να ξέρω αν θα
μείνεις στη Βενετία».
«Ναι. Αυτός είναι ο σκοπός μου. Με τη γυναίκα μου την
Ισαβέλλα νοικιάσαμε ένα σπίτι εδώ πιο κάτω, για να είμαστε κοντά
σου».
«Ώστε τα ξέρεις όλα για μένα;»
«Ο Σερβόπουλος φρόντισε να με ενημερώσει, Αννούλα μου», μου
είπε γλυκά.
«Αυτή η γριά κουτσομπόλα…» είπα και γέλασα. «Αλλά για πες
μου πώς ανακατεύτηκες στην υπόθεση με τη Σιένα».
«Εντελώς τυχαία. Στο παλάτι, ύστερα από κάποια χρόνια,
απέκτησα μεγάλη θέση δίπλα στον πασά ο οποίος ασχολούνταν με τα
εξωτερικά θέματα. Ήμουν γραμματέας του. Εκεί λοιπόν έπεσαν
αρχικά στα χέρια μου αιτήματα για άδειες εξόδου, ειδικά από
γεωργικές περιοχές. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία».
«Αλλά μετά;»
«Όταν πολλαπλασιάστηκαν, το έψαξα. Είχαν ξαφνικά αυξηθεί
πολύ. Και όλα τα αιτήματα ήταν από αγρότες Ρωμιούς και τις
οικογένειές τους».
«Και τι έκανες;»
«Βρήκα ότι είχε στηθεί ένα κύκλωμα γύρω από αυτό το θέμα.
Τσάκωσα και τον υπεύθυνο κι αυτός μου είπε για κάποιον άλλο».
«Γιατί δεν το κατέδωσες;»
«Όταν είδα ότι επρόκειτο για Ρωμιούς… δεν το έκανα, βέβαια.
Αργότερα ανακάλυψα ποιος κινούσε τα νήματα. Φαντάσου την
έκπληξή μου όταν διαπίστωσα ότι ήταν ο Σερβόπουλος από τη
Βενετία. Βρήκα το σύνδεσμό του και με απειλές και υποσχέσεις μου
είπε και για σένα».
«Τι έπαθες όταν το έμαθες;»
«Κόντεψα να πεθάνω από την έκπληξη. Για σκέψου είπα! Η
χαμένη μου αδελφή όχι μόνο ζούσε στη Βενετία, αλλά έκανε και
τέτοια δουλειά! Μετά έτυχε να έρθει κι ο Σερβόπουλος στην Πόλη.
Ο γέρος μοίραζε λεφτά, πανάθεμά τον! Δεν πρόσεχε καθόλου!»
«Ναι. Του τα είχα δώσει εγώ και του είχα πει να πληρώσει όσο