Page 155 - TH Edition Ver3
P. 155

ตัวอย่างบทแปล

                                                        พระสุตตันตปิฎก

                                                           เล่มที่ ๑๑


                              นโม – ขอความนอบน้อม/ ตสฺส – พระองค์นั้น/ ภควโต – แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า/

                               อรหโต – ผู้เป็นพระอรหันต์/ สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส – ผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง/

                                  ขุทฺทกนิกาเย – ในขุททกนิกาย/ วิมานวตฺถุปาฬิ – พระบาลีในวิมานวัตถุ/
                                              ปาถิกวคฺคปาฬิ: – พระบาฬในปาฏิกวรรค/
                                                                      ี
                                                      ทีฆนิกาโย – ทีฆนิกาย/

                                              ปาถิกวคฺคปาฬิ – พระบาฬในปาฏิกวรรค/
                                                                     ี
                                       ๑. ปาถิกสุตฺตํ – พระสูตรว่าด้วยนักบวชเปลือยชื่อปาฏิกบุตร/

                                            สุนกฺขตฺตวตฺถุ – เรื่องเจ้าลิจฉวีนามว่าสุนักขัตตะ/




                                      ํ
                              ๑. ๑. เอว – อย่างนี้/ เม – อันข้าพเจ้า/ สุตํ – ได้สดับมาแล้ว/
                              เอกํ สมยํ – ในสมัยหนึ่ง/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ มลฺเลสุ – ในแคว้นมัลละ/ วิหรติ –

                      ย่อมประทับอยู่/ อนุปิย – อนุปิยะ/ นาม – ชื่อว่า/ มลฺลานํ – ของชาวมัลละทั้งหลาย/ นิคโม. –
                                          ํ
                      นิคม/

                              อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ ปุพฺพณฺหสมยํ – ในเวลาเช้า/ นิวา

                      เสตฺวา – ครองแล้วซึ่งอันตรวาสก/ ปตฺตจีวรมาทาย – ซึ่งบาตรและจีวร+ถือเอาแล้ว/ อนุปิย – สู่
                                                                                                     ํ
                      นิคมชื่อว่าอนุปิยะ/ ปิณฺฑาย – เพื่อบิณฑบาต/ ปาวิสิ. – เข้าไปแล้ว/

                              อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภควโต – แกพระผู้มีพระภาค/ เอตทโหสิ – ความด ารินี้+ได้มี
                                                                 ่
                      แล้ว/
                              “อติปฺปโค – ยังเช้านัก/ โข – แล/ แล/ ตาว – ก่อน/ อนุปิยายํ – ในนิคมอนุปิยะ/ ปิณฺฑาย

                      –  เพื่อบิณฑบาต/  จริตุ.  –  การเที่ยวไป/  ยํนูนาหํ  –  ทางที่ดี+ข้าพเจ้า/  เยน  –  โดยทิศใด/  ภคฺคว
                                         ํ
                      โคตฺตสฺส – ชื่อว่าภัคควโคตร/ ปริพฺพาชกสฺส – ของปริพาชก/ อาราโม – อาราม/ เยน – โดยทิศใด/
                      ภคฺควโคตฺโต – ชื่อว่าภัคควโคตร/ ปริพฺพาชโก – ปริพาชก/ เตนุปสงฺกเมยฺย”นฺติ. – โดยทิศนั้น+ควร

                      เข้าไป”ดังนี้/
                              ๒. อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ เยน – โดยทิศใด/ ภคฺควโคตฺตสฺส

                      – ชื่อว่าภัคควโคตร/ ปริพฺพาชกสฺส – ของปริพาชก/ อาราโม – อาราม/ เยน – โดยทิศใด/ ภคฺคว

                                                                             ิ
                      โคตฺโต – ชื่อว่าภัคควโคตร/ ปริพฺพาชโก – ปริพาชก/ เตนุปสงฺกม. – โดยทิศนั้น+เสด็จเข้าไป/
   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160