Page 155 - TH Edition Ver3
P. 155
ตัวอย่างบทแปล
พระสุตตันตปิฎก
เล่มที่ ๑๑
นโม – ขอความนอบน้อม/ ตสฺส – พระองค์นั้น/ ภควโต – แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า/
อรหโต – ผู้เป็นพระอรหันต์/ สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส – ผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง/
ขุทฺทกนิกาเย – ในขุททกนิกาย/ วิมานวตฺถุปาฬิ – พระบาลีในวิมานวัตถุ/
ปาถิกวคฺคปาฬิ: – พระบาฬในปาฏิกวรรค/
ี
ทีฆนิกาโย – ทีฆนิกาย/
ปาถิกวคฺคปาฬิ – พระบาฬในปาฏิกวรรค/
ี
๑. ปาถิกสุตฺตํ – พระสูตรว่าด้วยนักบวชเปลือยชื่อปาฏิกบุตร/
สุนกฺขตฺตวตฺถุ – เรื่องเจ้าลิจฉวีนามว่าสุนักขัตตะ/
ํ
๑. ๑. เอว – อย่างนี้/ เม – อันข้าพเจ้า/ สุตํ – ได้สดับมาแล้ว/
เอกํ สมยํ – ในสมัยหนึ่ง/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ มลฺเลสุ – ในแคว้นมัลละ/ วิหรติ –
ย่อมประทับอยู่/ อนุปิย – อนุปิยะ/ นาม – ชื่อว่า/ มลฺลานํ – ของชาวมัลละทั้งหลาย/ นิคโม. –
ํ
นิคม/
อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ ปุพฺพณฺหสมยํ – ในเวลาเช้า/ นิวา
เสตฺวา – ครองแล้วซึ่งอันตรวาสก/ ปตฺตจีวรมาทาย – ซึ่งบาตรและจีวร+ถือเอาแล้ว/ อนุปิย – สู่
ํ
นิคมชื่อว่าอนุปิยะ/ ปิณฺฑาย – เพื่อบิณฑบาต/ ปาวิสิ. – เข้าไปแล้ว/
อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภควโต – แกพระผู้มีพระภาค/ เอตทโหสิ – ความด ารินี้+ได้มี
่
แล้ว/
“อติปฺปโค – ยังเช้านัก/ โข – แล/ แล/ ตาว – ก่อน/ อนุปิยายํ – ในนิคมอนุปิยะ/ ปิณฺฑาย
– เพื่อบิณฑบาต/ จริตุ. – การเที่ยวไป/ ยํนูนาหํ – ทางที่ดี+ข้าพเจ้า/ เยน – โดยทิศใด/ ภคฺคว
ํ
โคตฺตสฺส – ชื่อว่าภัคควโคตร/ ปริพฺพาชกสฺส – ของปริพาชก/ อาราโม – อาราม/ เยน – โดยทิศใด/
ภคฺควโคตฺโต – ชื่อว่าภัคควโคตร/ ปริพฺพาชโก – ปริพาชก/ เตนุปสงฺกเมยฺย”นฺติ. – โดยทิศนั้น+ควร
เข้าไป”ดังนี้/
๒. อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ เยน – โดยทิศใด/ ภคฺควโคตฺตสฺส
– ชื่อว่าภัคควโคตร/ ปริพฺพาชกสฺส – ของปริพาชก/ อาราโม – อาราม/ เยน – โดยทิศใด/ ภคฺคว
ิ
โคตฺโต – ชื่อว่าภัคควโคตร/ ปริพฺพาชโก – ปริพาชก/ เตนุปสงฺกม. – โดยทิศนั้น+เสด็จเข้าไป/