Page 160 - TH Edition Ver3
P. 160

158


                          ํ
                       เอว – เมื่อเป็นเช่นนี้/ สนฺเต – เป็นอยู่/ โมฆปุริส – โมฆบุรุษ/ โก – เป็นใคร/ สนฺโต –
               เป็นอยู่/ กํ – ซึ่งใคร/ ปจฺจาจิกฺขสิ? – ย่อมบอกลา?/
                                                                                              ั
                       ตํ – ซึ่งเรื่องนั้น/ กึ – ว่าเป็นอย่างไร/ มญฺญสิ – ย่อมเข้าใจ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขตตะ/
               ปญฺญตฺเต  –  ทรงประกาศแล้ว/  วา  –  หรือว่า/  อคฺคญฺเญ  –  เมื่อทฤษฎีว่าด้วยต้นก าเนิดของโลก/

               อปญฺญตฺเต – ไม่ทรงประกาศแล้ว/ วา – หรือว่า/ อคฺคญฺเญ – เมื่อทฤษฎีว่าด้วยต้นก าเนิดของโลก/
                                                    ์
                             ื่
                                                               ั
               ยสฺสตฺถาย – เพอประโยชน์แก่ที่สุดแห่งทุกขใด/ มยา – อนข้าพเจ้า/ ธมฺโม – ธรรม/ เทสิโต – แสดง
               แล้ว/ โส – ธรรมนั้น/ นิยฺยาติ – ย่อมเป็นไป/ ตกฺกรสฺส – แก่ผู้กระท าตามธรรมนั้น/ สมฺมา – โดย
                                                    ์
               ชอบ/ ทุกฺขกฺขยายา’ติ? – เพอความสิ้นทุกข’ดังนี้?/
                                        ื่
                       ‘ปญฺญตฺเต – ทรงประกาศแล้ว/ วา – หรือว่า/ ภนฺเต – ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ/ อคฺคญฺเญ –

               เมื่อทฤษฎีว่าด้วยต้นก าเนิดของโลก/ อปญฺญตฺเต – ไม่ทรงประกาศแล้ว/ วา – หรือว่า/ อคฺคญฺเญ –
               เมื่อทฤษฎีว่าด้วยต้นก าเนิดของโลก/  ยสฺสตฺถาย  –  เพื่อประโยชน์แก่ที่สุดแห่งทุกข์ใด/  มยา  –  อัน

               ข้าพเจ้า/ ธมฺโม – ธรรม/ เทสิโต – แสดงแล้ว/ โส – ธรรมนั้น/ นิยฺยาติ – ย่อมเป็นไป/ ตกฺกรสฺส –
                                        ฺ
               แก่ผู้กระท าตามธรรมนั้น/ สมมา – โดยชอบ/ ทุกฺขกฺขยายา’ติ – เพื่อความสิ้นทุกข’ดังนี้/
                                                                                   ์
                       ‘อิติ – เพราะเหตุดังนี้/ กิร – ได้ยินว่า/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขัตตะ/ ปญฺญตฺเต – ทรง

               ประกาศแล้ว/ วา – หรือว่า/ อคฺคญฺเญ – เมื่อทฤษฎีว่าด้วยต้นก าเนิดของโลก/ อปญฺญตฺเต – ไม่ทรง
               ประกาศแล้ว/ วา – หรือว่า/ อคฺคญฺเญ – เมื่อทฤษฎีว่าด้วยต้นก าเนิดของโลก/ ยสฺสตฺถาย – เพื่อ

               ประโยชน์แก่ที่สุดแห่งทุกข์ใด/ มยา – อันข้าพเจ้า/ ธมฺโม – ธรรม/ เทสิโต – แสดงแล้ว/ โส – ธรรม

               นั้น/ นิยฺยาติ – ย่อมเป็นไป/ ตกฺกรสฺส – แก่ผู้กระท าตามธรรมนั้น/ สมฺมา – โดยชอบ/ ทุกฺขกฺขยาย.
               – เพื่อความสิ้นทุกข์/

                       ตตฺร – เมื่อเป็นเช่นนั้น/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขัตตะ/ กึ – ซึ่งอะไรได้เล่า/ อคฺคญฺญํ – ซึ่ง
               ทฤษฎีว่าด้วยต้นก าเนิดของโลก/ ปญฺญตฺตํ – ทรงประกาศแล้ว/ กริสฺสติ? – – จักกระทา?/

                       ปสฺส – จงดูเถิด/ โมฆปุริส – โมฆบุรุษ/ ยาวญฺจ – มีประมาณมากเพียงไร/ เต – ของเธอ/

               อิทํ – การพูดเช่นนี้/ อปรทฺธ’. – เป็นความผิด’/
                       ๖. ‘อเนกปริยาเยน – โดยปริยายเป็นอเนก/ โข – แล/ เต – อันเธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุ

               นักขัตตะ/ มม – ซึ่งข้าพเจ้า/ วณฺโณ – ค ายกย่อง/ ภาสิโต – กล่าวแล้ว/ วชฺชิคาเม – ที่วัชชีคาม/
                       อิติปิ – เพราะเหตุนี้+แม้/ โส – พระองค์นั้น/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ อรหํ – เป็นพระ

               อรหันต์/ สมมาสมฺพุทฺโธ – เป็นผู้ตรัสรู้แล้วด้วยพระองค์เองโดยชอบ/ วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน – เป็นผู้
                          ฺ
               เพียบพร้อมแล้วด้วยวิชชาและจรณะ/ สุคโต – เป็นผู้เสด็จไปดี/ โลกวิทู – เป็นผู้รู้แจ้งซึ่งโลก/ อนุตฺต
               โร – อย่างยอดเยี่ยม/ ปุริสทมฺมสารถิ – เป็นสารถีฝึกผู้ที่ควรฝึกได้/ สตฺถา – เป็นศาสดา/ เทวมนุสฺ

               สานํ – ของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย/ พุทฺโธ – เป็นพระพทธเจ้า/ ภควา – เป็นพระผู้มีพระภาค/
                                                                  ุ
               ภควาติ. – เป็นพระผู้มีโชค+ดังนี้/
   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165