Page 161 - TH Edition Ver3
P. 161
159
อิติ – ด้วยประการฉะนี้/ โข – แล/ เต – อันเธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขัตตะ/ อเนกปริยา
เยน – โดยปริยายเป็นอเนก/ มม – ซึ่งข้าพเจ้า/ วณฺโณ – ค ายกย่อง/ ภาสิโต – กล่าวแล้ว/ วชฺชิคา
เม. – ที่วัชชีคาม/
‘อเนกปริยาเยน – โดยปริยายเป็นอเนก/ โข – แล/ เต – อันเธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุ
นักขัตตะ/ ธมฺมสฺส – ซึ่งพระธรรม/ วณฺโณ – ค ายกย่อง/ ภาสิโต – กล่าวแล้ว/ วชฺชิคาเม – ที่วัชชี
คาม/ สฺวากฺขาโต – ตรัสไว้ดีแล้ว/ ภควตา – อันพระผู้มีพระภาค/ ธมฺโม – พระธรรม/ สนฺทิฏฺฐิโก –
เป็นธรรมที่ผู้ปฏิบัติจะพึงเห็นชัดด้วยตนเอง/ อกาลิโก – เป็นธรรมที่ไม่ประกอบด้วยกาล/ เอหิปสฺสิโก
้
– เป็นธรรมที่ควรเรียกให้มาดู/ โอปเนยฺยิโก – เป็นธรรมที่ควรน้อมเขามาในตน/ ปจฺจตฺตํ – เฉพาะ
ิ
ตน/ เวทิตพฺโพ – พึงรู้/ วญฺญูหีติ – อันวิญญูชน+ดังนี้/
อิติ – ด้วยประการฉะนี้/ โข – แล/ เต – อันเธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขัตตะ/ อเนกปริยา
เยน – โดยปริยายเป็นอเนก/ ธมฺมสฺส – ซึ่งพระธรรม/ วณฺโณ – ค ายกย่อง/ ภาสิโต – กล่าวแล้ว/ วชฺ
ชิคาเม. – ที่วัชชีคาม/
‘อเนกปริยาเยน – โดยปริยายเป็นอเนก/ โข – แล/ เต – อันเธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุ
นักขัตตะ/ สงฺฆสฺส – ซึ่งพระสงฆ์/ วณฺโณ – ค ายกย่อง/ ภาสิโต – กล่าวแล้ว/ วชฺชิคาเม – ที่วัชชี
คาม/ สุปฺปฏิปนฺโน – เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว/ ภควโต – ของพระผู้มีพระภาค/ สาวกสงฺโฆ – พระสงฆ์
สาวก/ อุชุปฺปฏิปนฺโน – เป็นผู้ปฏิบัติตรงแล้ว/ ภควโต – ของพระผู้มีพระภาค/ สาวกสงฺโฆ –
พระสงฆ์สาวก/ ญายปฺปฏิปนฺโน – เป็นผู้ปฏิบัติถูกทางแล้ว/ ภควโต – ของพระผู้มีพระภาค/
สาวกสงฺโฆ – พระสงฆ์สาวก/ สามีจิปฺปฏิปนฺโน – เป็นผู้ปฏิบัติสมควรแล้ว/ ภควโต – ของพระผู้มี
พระภาค/ สาวกสงฺโฆ – พระสงฆ์สาวก/ ยทิท – นี้ใด/ จตฺตาริ – ๔ คู่/ ปุริสยุคานิ – คู่แห่งบุรุษ
ํ
ทั้งหลาย/ อฏฺฐ – ๘ จ าพวก/ ปุริสปุคฺคลา – บุรุษบุคคลทั้งหลาย/ เอส – นั่น/ ภควโต – ของพระผู้มี
พระภาค/ สาวกสงฺโฆ – พระสงฆ์สาวก/ อาหุเนยฺโย – เป็นผู้ควรแก่ของที่เขาน ามาถวาย/ ปาหุเนยฺ
โย – เป็นผู้ควรแก่ของต้อนรับ/ ทกฺขิเณยฺโย – เป็นผู้ควรแก่ทักษิณา/ อญฺชลิกรณีโย – เป็นผู้ควรแก่
การท าอัญชลี/ อนุตฺตรํ – อันยอดเยี่ยม/ ปุญฺญกฺเขตฺตํ – เป็นนาบุญ/ โลกสฺสาติ – ของโลก+ดังนี้/
อิติ – ด้วยประการฉะนี้/ โข – แล/ เต – อันเธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขัตตะ/ อเนกปริยา
เยน – โดยปริยายเป็นอเนก/ สงฺฆสฺส – ซึ่งพระสงฆ์/ วณฺโณ – ค ายกย่อง/ ภาสิโต – กล่าวแล้ว/ วชฺ
ชิคาเม. – ที่วัชชีคาม/
่
‘อาโรจยามิ – จะขอบอก/ โข – แล/ เต – แกเธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขัตตะ/
ปฏิเวทยาม – จะขอเตือน/ โข – แล/ เต – แก่เธอ/ สุนกฺขตฺต. – สุนักขัตตะ/
ิ
ภวิสฺสนฺติ – จักมี/ โข – แล/ เต – แก่เธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขัตตะ/ วตฺตาโร – ผู้ด่า
ว่า/
