Page 89 - สรป 4Y กมธ กิจการเด็กฯ ชุด 25
P. 89

ส่วนที่ ๓                                                                            หน้า ๗๗



                           ๒. โดยทั่วไป ลูกจ้างจะได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑

               แต่ในกรณีของพนักงานบริการ อาจจะไม่เข้าข่ายการได้รับความคุ้มครอง เนื่องจากไม่ได้มีการจ้างงาน
               และการตกลงรับค่าจ้างแน่นอนเป็นรายเดือนหรือรายวัน แต่เป็นการตกลงรับเงินแลกกับการนั่งดื่มเป็นรายครั้ง

                                                 ั
               หรือรายชั่วโมง ท าให้ไม่เกิดนิติสัมพนธ์ระหว่างลูกจ้าง-นายจ้าง ซึ่งส่งผลให้ไม่เกิดความคุ้มครองตาม
               พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน รวมทั้งสิทธิประโยชน์ตามมาตรา ๓๓ หรือ ๓๙ ในพระราชบัญญัติ
               ประกันสังคม พ.ศ. ๒๕๓๓

                                                         ั
                                                              ิ
                           ๓. ในกรณีของนางสาวธิติมา นรพนธ์พพฒน์ หรือลัลลาเบล ซึ่งเป็นพนักงานบริการที่รับจ้าง
                                                               ั
               อิสระ และได้รับความเดือดร้อนจากการที่ผู้จ้างกระท าละเมิดข้อตกลง ยังคงไม่มีกฎหมายใดที่คุ้มครอง
               สวัสดิการพนักงานบริการลักษณะนี้ และไม่เข้าข่ายการค้ามนุษย์ เนื่องจากเป็นการกระท าที่ยินยอมสมัครใจ
               มิได้ถูกบังคับ
                           ๔. พนักงานบริการสามารถสมัครเข้ารับสวัสดิการต่าง ๆ ตามมาตรา ๔๐ ของพระราชบัญญัติ

               ประกันสังคม พ.ศ. ๒๕๓๓ ซึ่งเปิดโอกาสให้แรงงานนอกระบบหรือผู้ประกอบอาชีพอิสระ ที่มีอายุไม่ต่ ากว่า
                                                                              ื่
               ๑๕ ปีบริบูรณ์ แต่ไม่เกิน ๖๐ ปีบริบูรณ์ สามารถสมัครเป็นผู้ประกันตนเพอรับสิทธิประโยชน์ได้ โดยไม่จ าเป็น
               ต้องระบุเจาะจงว่าประกอบอาชีพอะไร รวมทั้งสามารถเลือกเงื่อนไขและความคุ้มครองตามความสมัครใจได้
               ๓ ทางเลือก ดังนี้
                             ๑) ผู้ประกันตนจ่ายสมทบ ๗๐ บาท รัฐจ่ายสมทบ ๓๐ บาท รวมเป็นจ่ายสมทบ ๑๐๐ บาท

                                   ื้
               ซึ่งรับสิทธิประโยชน์พนฐานคุ้มครอง ๓ กรณี คือ เงินทดแทนการขาดรายได้เมื่อเจ็บป่วย เงินทดแทน
               การขาดรายได้เมื่อทุพพลภาพ และเงินค่าท าศพ

                             ๒) ผู้ประกันตนจ่ายสมทบ ๑๐๐ บาท รัฐจ่ายสมทบ ๕๐ บาท รวมเป็นเงินสมทบ ๑๕๐ บาท
               ได้รับสิทธิประโยชน์พื้นฐานคุ้มครอง ๔ กรณี คือ เงินทดแทนการขาดรายได้เมื่อเจ็บป่วย เงินทดแทน

               การขาดรายได้เมื่อทุพพลภาพ เงินค่าท าศพ และเงินบ าเหน็จชราภาพ
                             ๓) ผู้ประกันตนจ่าย ๓๐๐ บาท รัฐจ่ายสมทบ ๑๕๐ บาท รวมเป็นเงินสมทบ ๔๕๐ บาท
               ได้รับสิทธิประโยชน์พนฐานคุ้มครอง ๕ กรณี คือ เงินทดแทนการขาดรายได้เมื่อเจ็บป่วย เงินทดแทน
                                   ื้
               การขาดรายได้เมื่อทุพพลภาพ เงินค่าท าศพ เงินบ าเหน็จชราภาพ และเงินสงเคราะห์บุตร
                           ๕. ผู้ประกันตนตามมาตรา ๔๐ ยังมีจ านวนไม่มากนัก โดยอาจมีสาเหตุมาจากการ

               ขาดความรู้ความเข้าใจเรื่องการประกันสังคม การประชาสัมพนธ์ที่ยังไม่ทั่วถึง และการไม่ตระหนัก
                                                                          ั
               ความส าคัญของการออมสะสมเพื่อสิทธิประโยชน์และสวัสดิการของตนเองในอนาคต
                           ๖. ในกรณีที่ลูกจ้างได้รับความเดือดร้อน ไม่ได้รับความเป็นธรรมในการจ้างงาน หรือไม่ได้รับ

               สวัสดิการตามที่ตกลงไว้ ลูกจ้างสามารถร้องทุกข์ต่อพนักงานตรวจแรงงาน กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน
               ส านักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานประจ าจังหวัดต่าง ๆ และศาลแรงงาน ในปัจจุบัน เรื่องร้องทุกข์

               ส่วนใหญ่ที่กระทรวงแรงงานได้รับแจ้งจะเกี่ยวข้องกับการไม่ได้รับค่าจ้างหลังจากที่สถานประกอบการปิดตัว
                           ๗. พนักงานตรวจแรงงานมีอ านาจหน้าที่ในการตรวจสอบสถานที่ท างานในระหว่างเวลาที่มี
               การปฏิบัติงานของลูกจ้างในสถานที่นั้น ๆ ทุกเวลาทั้งกลางวันและยามวิกาล เพอตรวจสอบการจ้างงาน
                                                                                       ื่
               โดยพนักงานตรวจแรงงาน แบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ พนักงานที่อยู่ในสังกัดกระทรวงแรงงาน ซึ่งมีอ านาจ
               ในการรับเรื่องร้องทุกข์ ตรวจสอบและออกค าสั่งบังคับสถานประกอบการ และพนักงานตรวจแรงงาน

               ที่อยู่นอกสังกัดกระทรวงแรงงาน ซึ่งอาจอยู่ภายใต้หน่วยงานอื่น ๆ
   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94