Page 370 - Nilai Shahid al-Quran

mujassimah yang mengatakan bahawa Allah mempunyai tempat secara hakikat (Al-

c
Duri & Ilyan, 1996). Sememangnya menisbahkan tempat kepada Allah itu sendiri

adalah perbuatan yang tersasar daripada akidah Islam yang sebenar sebagaimana

difahami oleh salaf dan khalaf. Kerana apabila Allah bertempat maka boleh

ditafsirkan sebagai Allah memerlukan makhluk, iaitu tempat. Sedangkan Allah adalah

tuhan yang tidak berhajat kepada apa-apa (Ismail al-Fatani, n.d.).

Umum mengetahui bahawa pemikiran akidah SA adalah dalam aliran mazhab al-

c
Ash ari dan al-Maturidi. Aliran ini mengambil pendekatan belajar mengenali Allah

berasaskan ilmu al-kalam atau lebih masyhur dengan sebutan sifat 20. Aliran ini juga

dilihat kurang gemar menggunakan ayat mutashabihat bagi mengelak diri mereka

menafsirkan Zat atau Sifat Allah dengan sesuatu yang tidak layak bagi-Nya. Bahkan

apabila bertembung dengan ayat ini, mereka memilih untuk melakukan takwil (Al-

c
Duri & Ilyan, 1996; Md Hilmy, 2012).

Oleh sebab itu, SA yang berpegang teguh dengan aliran ini amat berhati-hati apabila

memetik SQ daripada ayat mutashabihat yang disebutkan itu. Beliau secara jelas

menyebut perkataan “takwilan” apabila menghuraikan harf jar yang berhajat kepada

c
ta liq dalam SQ yang digunakan itu. Beliau mencatatkan bahawa lafaz Allah dalam
c
ayat berkenaan ditakwilkan dengan al-ma bud (yang disembah dan diakui

kekuasaanNya). Hal ini demikian bagi mengelakkan kekeliruan masyarakat

memikirkan Allah mempunyai tempat sama ada di langit atau di bumi (Abdullah

Basmeih, 1998; DU/10/29).

352