Page 275 - diaforikos
P. 275

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Διαφορικός Λογισμός                             275




                      ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ  (ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΑΝΙΣΟΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ)

                      Δ ο σ μ έ ν α
                      ● Η προς απόδειξη ανισοτική σχέση

                      Α ν τ ι μ ε τ ώ π ι σ η

                      ● Στη περίπτωση " μορφη f(x)>g(x), f(x)                 g(x),... "
                         ● Φέρνουμε όλους τους όρους της ανίσωσης στο πρώτο
                            μέλος και προκύπτει f(x)-g(x)>0 η f(x)-g(x)                   0
                         ● Θεωρούμε τη συνάρτηση h με τύπο
                            h(x)= f(x)-g(x), χ       (α, β)
                         ● μελετούμε τη μονοτονία της συνάρτησης h στο πεδίο
                            ορισμού της
                         ● προσδιoρίζουμε x 0       (α, β), τέτοιο ώστε h(x 0 )=0 (συνή-
                            θως είναι το σημείο που αλλάζει το πρόσημο της  h')
                                                                                              τότε
                            ● η h είναι γνησίως φθίνουσα στο (α, x 0 ), για χ < x 0,
                               h(x)> h(x 0 )=0 ` f(x)-g(x)>0 ` f(x)>g(x)
                            ● η h είναι γνησίως αύξουσα στο (x 0 , β), για χ > x 0,           τότε
                               h(x)> h(x 0 )=0 ` f(x)-g(x)>0 ` f(x)>g(x)
                            ● αν το κάτω άκρο του συνόλου τιμών είναι μεγαλύτερο

                               ή ίσο με 0, τότε: h(x)>0 ` f(x)-g(x)>0 ` f(x)>g(x)
                      ● Στη περίπτωση " μορφη f(x)<g(x), f(x)                 g(x),... "
                         ● Φέρνουμε όλους τους όρους της ανίσωσης στο πρώτο
                            μέλος και προκύπτει f(x)-g(x)<0 η f(x)-g(x)                   0
                         ● Θεωρούμε τη συνάρτηση h με τυπο
                            h(x)= f(x)-g(x), χ       (α, β)
                         ● μελετούμε τη μονοτονία της συνάρτησης h στο πεδίο
                            ορισμού της

                         ● προσδιoρίζουμε x 0       (α, β), τέτοιο ώστε h(x 0 )=0 (συνή-
                            θως είναι το σημείο που αλλάζει το πρόσημο της  h')
                            ● η h είναι γνησίως αύξουσα στο (α, x 0 ),  για χ < x 0,          τότε
                               h(x)< h(x 0 )=0 ` f(x)-g(x)<0 ` f(x)<g(x)
                                                                                             τότε
                            ● η h είναι γνησίως φθινουσα στο (x 0 , β ) , για χ>x 0,
                               h(x)< h(x 0 )=0 ` f(x)-g(x)<0 ` f(x)<g(x)
                            ● αν το πάνω άκρο του συνόλου τιμ ών είναι μικρότερο ή

                               ίσο με 0, τότε: h(x)<0 `       f(x)-g(x)<0 ` f(x)<g(x)





                                                     Τακης Τσακαλακος   Κερκυρα   2017
   270   271   272   273   274   275   276   277   278   279   280