Page 18 - บทที่ 2 การใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร
P. 18
56 | G E L 1 1 0 1 ก า ร ใ ช้ ภ า ษ า ไ ท ย
เผยแพร่ เผยแผ่
เผยแพร่ หมายถึง โฆษณาให้แพร่หลาย เช่น วิทยากรจากกระทรวงสาธารณสุขมา
เผยแพร่ความรู้เรื่องไข้เลือดออก
เผยแผ่ หมายถึง ท าให้ขยายออกไป ขยายออกไป เช่น พระสงฆ์เผยแผ่พระศาสนา
2) การใช้ค าให้ถูกต้องตรงตามชนิดของค า คือการใช้ค าให้ตรงตามหน้าที่ของค า
ตามหลักไวยากรณ์ โดยชนิดของค าที่มักใช้ผิดคือ ค าบุพบท โดยค าบุพบทคือ ค าที่มีหน้าที่เชื่อม
ค าต่อค า อยู่หน้านาม สรรพนาม หรือกริยา มีค าว่า ด้วย, กับ, แก่, แด่, ต่อ เป็นต้น
การใช้ค าว่า “ด้วย” จะใช้วางหน้าค า เช่น บันทึกเก่าเล่มนี้เขียนด้วยดินสอ ค า
ว่า ด้วย เป็นบุพบทที่ว่างไว้หน้าค านาม ดินสอ เพื่อบอกหน้าที่ของดินสอว่าใช้เขียนบันทึก
การใช้ค าว่า “กับ” ใช้เป็นค าที่เชื่อมค าหรือความเข้าด้วยกัน มีความหมายว่า
รวมกันหรือเกี่ยวข้องกัน เช่น ฟ้ากับดิน หมากับแมว หายวับไปกับตา บางประโยคควรใช้ค าว่า
กับ เช่น เธอเห็นมากับตา ไม่ใช่ เธอเห็นมาด้วยตา เพราะเป็นการเน้นย ้าความหมาย
การใช้ค าว่า “แก่” ใช้น าหน้านามฝ่ายรับ โดยจะใช้กับผู้รับที่อายุน้อยกว่าผู้ให้ เช่น
ผู้ใหญ่ให้เงินแก่เด็ก ครูให้ของขวัญแก่นักเรียน อธิการบดีมอบทุนการศึกษาแก่นักศึกษา
การใช้ค าว่า “แด่” ใช้น าหน้านามฝ่ายรับ โดยจะใช้กับผู้รับที่มีอายุมากกว่าผู้ให้
หรือผู้ที่เคารพ เช่น ลูกให้ของขวัญปีใหม่แด่พ่อแม่ นักศึกษามอบของที่ระลึกให้แด่วิทยากร
การใช้ค าว่า “ต่อ” จะใช้น าหน้าแสดงความเกี่ยวข้องกันติดต่อกัน เฉพาะหน้า
ประจันหน้า หรือการเทียบจ านวน เช่น เขายื่นค าร้องต่อเจ้าหน้าที่ เราคุยกันสองต่อสอง
3. การสะกดค าให้ถูกต้องตามอักขรวิธี คือ การสะกดให้ตรงตามรูปศัพท์ให้ถูกต้อง
ตามอักขรวิธี ผู้ใช้ควรระมัดระวังเรื่องการสะกดหลายอย่าง สรุปได้ดังนี้
การสะกดค า ตัวอย่างค า
ค าที่ขึ้นต้นด้วย “กะ” หรือ “กระ” กะเผลก กะพริบ กะทันหัน กะปริบกะปรอย กระทะ
กระบะ กระเพาะ กระดุกกระดิก กระซิบกระซาบ
กระฉับกระเฉง กระจุ๋มกระจิ๋ม กระทบกระเทียบ
กระวีกระวาด
ค าที่ใช้ รร (ร หัน) ขรรค์ กรรโชก บรรทุก บรรจง บรรยาย หรรษา
ค าที่มาจากภาษาต่างประเทศ ค าภาษาอังกฤษ เช่น อะลูมิเนียม ออกซิเจน วิตามิน ฯลฯ
เพราะมักมีการประสมค าต่าง ค าภาษาชวา-มลายู เช่น ระเด่น ระตู กริช ฯลฯ
จากค าไทยแท้ ค าภาษาเขมร เช่น ก าเดา เสด็จ ต ารวจ จมูก ผจญ ฯลฯ
