Page 95 - 09_กฎหมายอนทเกยวของกบการปฏบตหนาท_Neat

๘๘

à¢μอํา¹Ò¨ÈÒÅ㹡Òÿ‡Í§¤´Õ

ÈÒÅ»¡¤Ãͧ ¿‡Í§ ÈÒÅÂØμÔ¸ÃÃÁ

- ละเมิดที่เกิดจากการปฏิบัติหนาที่ ละเมิดที่ไมไดเกิดจากการปฏิบัติหนาที่

(ละเมิดทางแพง)
(เจาหนาที่ตองรับผิดเปนสวนตัว)

ละเมิด เกิดจาก ๔ กรณี (ละเมิดทางปกครอง) ละเมิดที่เปนการปฏิบัติหนาที่ แตมิใชเกิดจากกรณี
๑. การใชอํานาจตามกฎหมาย ดังตอไปนี้
(เฉพาะกฎหมายปกครอง) - การใชอํานาจตามกฎหมาย

๒. - กฎ - การออกกฎ คําสั่งทางปกครอง
- คําสั่งทางปกครอง

- สัญญาทางปกครอง
๓. ละเลยตอหนาที่ที่กฎหมายกําหนด - การละเลยตอหนาที่ หรือ
๔. ปฏิบัติหนาที่ลาชา หรือลาชาเกินสมควร - การปฏิบัติหนาที่ลาชา หรือลาชาเกินสมควร
(อยูในอํานาจพิจารณาพิพาทฯ ของ

ศาลยุติธรรม)

ò. ¼ÙŒ·Õè¨ÐÍÂÙ‹ã¹°Ò¹Ð໚¹¼ÙŒ¶Ù¡¿‡Í§¤´Õ
มาตรา ๕ กําหนดวา กรณีเจาหนาที่กระทําละเมิดในการปฏิบัติหนาที่ ผูเสียหาย
ที่เปนบุคคลภายนอกอาจฟองหนวยงานของรัฐดังกลาวไดโดยตรง แตจะฟองเจาหนาที่ไมได และถา
การละเมิดเกิดจากเจาหนาที่ซึี่งไมไดสังกัดหนวยงานของรัฐแหงใดใหถือวากระทรวงการคลังเปนหนวยงาน

ของรัฐที่ตองรับผิดตามวรรคหนึ่ง และมาตรา ๖ กําหนดวา ถาการกระทําละเมิดของเจาหนาที่มิใช
การกระทําในการปฏิบัติหนาที่ ผูเสียหายอาจฟองเจาหนาที่ไดโดยตรง แตจะฟองหนวยงานของรัฐไมได

คําÊÑè§ÈÒÅ»¡¤ÃͧÊÙ§ÊØ´·Õè øó/òõôø มาตรา ๕ แหงพระราชบัญญัติความรับผิด
ทางละเมิดของเจาหนาที่ พ.ศ.๒๕๓๙ ผูเสียหายอาจฟองหนวยงานของรัฐใหรับผิดในผลแหงละเมิด
ที่เจาหนาที่ในสังกัดหนวยงานของรัฐนั้นไดกระทําไปในการปฏิบัติหนาที่ แตจะฟองเจาหนาที่ไมได

ผูฟองคดีจึงไมอาจฟองผูถูกฟองคดีที่ ๒ ถึงที่ ๕ ซึ่งเปนเจาหนาที่ในสังกัดผูถูกฟองคดีที่ ๖ (สํานักงาน
ปองกันและปราบปรามการฟอกเงิน) ใหรวมรับผิดกับผูถูกฟองคดีที่ ๖ ในผลแหงละเมิดที่ผูถูกฟองคดี
ที่ ๒ ถึงที่ ๕ ไดกระทําตอผูฟองคดีในการปฏิบัติหนาที่

¡Ã³ÕÁÕ¡Òÿ‡Í§¼Ô´μÑÇ ÁÒμÃÒ ÷ ÇÃä˹Öè§ กําหนดวา ในคดีที่ผูเสียหายฟองหนวยงาน
ของรัฐ ถาหนวยงานของรัฐเห็นวาเปนเรื่องที่เจาหนาที่ตองรับผิดหรือตองรวมรับผิด หรือในคดีที่ผูเสียหาย