Page 112 - Guerra de las Galias [Colección Gredos Bilingüe] I-II-III
P. 112

maior  alacritas  studiumque  pugnandi  maius  exercitui
         iniectum est.
            XLVII.  (1)  Biduo  post  Ariovistus  ad  Caesarem  le­
         gatos*  mittit.  Velle  se  de his  rebus  quae  inter  eos  agi
         coeptae  neque  perfectae  essent  agere  cum  eo;  uti  aut
         iterum  conloquio  diem  constitueret  aut,  si  id  minus
         vellet,  e  suis  legatis  aliquem ad  se mitteret.  (2)  Conlo-
         quendi  Caesari  causa  visa  non  est,  et  eo  magis  quod
         pridie eius diei Germani retineri non potuerant quin in
         nostros tela conicerent. (3) Legatum  e suis  sese magno
         cum  periculo  ad  eum  missurum  et  hominibus  feris
         obiecturum existimabat. (4) Commodissimum visum est
         Caium  Valerium  Procillum,  C.  Valeri  Caburi  filium,
         summa  virtute  et  humanitate  adulescentem,  cuius  pa­
         ter a Caio Valerio Flacco civitate* donatus erat, et prop­
         ter  fidem  et  propter  linguae  Gallicae  scientiam,  qua
         multa  iam Ariovistus  longinqua consuetudine utebatur,
         et  quod  in  eo  peccandi  Germanis  causa  non  esset,  ad
         eum  mittere, et  una  M.  Metium,  qui  hospitio  Ariovisti
         utebatur.  (5)  His  mandavit  ut  quae  diceret  Ariovistus
         cognoscerent  et ad  se referrent.  (6)  Quos  cum apud  se


         entrevista,  se  encendió  en  el  ejército  mucho  mayor  coraje  y  más  deseo  de
         luchar.
           XLVII.  (1)  Dos  días  después,  Ariovisto  envía  emisarios  a  César,  di-
         ciéndole  que quería tratar con él  de aquellos asuntos que habían empezado
         a  tratar,  sin  concluirlos:  que  o  bien  señalase  de  nuevo  fecha  para  una
         entrevista  o,  si  lo  prefería,  le  enviase  alguno  de  sus  legados.  (2)  No  vio
         César  motivo para nueva  entrevista,  tanto más  cuanto  que,  dos  días  antes,
         no  se  había  podido  impedir  que  los  germanos  disparasen  contra  los  nues­
         tros.  (3)  Creía  que  enviarle  uno  de  sus  legados  y  exponerlo  a  aquellos
         hombres  feroces,  no  podría  hacerlo  sin  gran  peligro.  (4)  Consideró  lo  más
         acertado  enviarle  a  Cayo  Valerio  Procilo,  hijo  de  C.  Valerio  Caburo,  joven
         muy  valeroso  y  cultivado  (cuyo  padre  había  sido  agraciado  con  la  ciuda­
          danía  por  Cayo  Valerio  Flaco),  en  atención  a  su  lealtad  y  a  su  conoci­
          miento  de  la  lengua  gala,  que  ya  Ariovisto  por  su  larga  práctica  hablaba
         mucho  y  porque  los  germanos  no  tendrían  ningún  motivo  para  ultrajarle
         y  junto  con  él  a  M.  Meció,  que  era  huésped  de  Ariovisto.  (5)  Encargóles
          que  se  enteraran  de  lo  que  quería  Ariovisto  y  volvieran  a  comunicárselo.
                                   110
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117