Page 110 - Артас Лич хаан

Артас тэгтэл охиныг өөр рүүгээ татаж, яагаад гэдгийг нь мэдэхгүй ч
гэнэт хамаг бие нь хүйт даах мэт болж, “Намайг битгий үгүйсгэ,

Жэйна. Хэзээ ч намайг үгүйсгэх хэрэггүй. Хэрэггүй.”

Охин сарны гэрэлд гялалзах нүдээр түүн рүү ширтээд, “Би хэзээ ч
тэгэхгүй ээ, Артас. Хэзээ ч.”