Page 137 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 137

๑๒๓





                                            หมายเหตุ ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๒๖๖/๒๕๔๙ และที่ ๖๒/๒๕๕๑
                       มีข้อสังเกตท านองเดียวกับค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๗๔๙/๒๕๕๐ ในหน้า ๑๑๕-๑๑๖

                                ๑.๖ ข้อพิพาทในขั้นตอนการด าเนินการอื่นๆ

                                    - การมีค าสั่งลงโทษให้เป็นผู้ทิ้งงาน

                                      กรณีฟ้ องว่า ค าสั่งให้ผู้ฟ้ องคดีเป็นผู้ทิ้งงานไม่ชอบด้วยกฎหมาย เนื่องจาก
                       ไม่ได้น าเสนอข้อพิพาทเกี่ยวกับการผิดสัญญาให้อนุญาโตตุลาการพิจารณาตามข้อก าหนด

                       ในสัญญาจ้าง

                                                                                      ้
                                      : ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๓๒๒/๒๕๔๘ กรณีที่ผู้ฟองคดีเข้าท าสัญญากับ
                                                          ้
                                                                                                    ้
                       องค์การบริหารส่วนต าบลพรุเตียว (ผู้ถูกฟองคดีที่ ๑) เพื่อก่อสร้างอาคารที่ท าการของผู้ถูกฟองคดี
                       ที่ ๑ โดยสัญญาดังกล่าวมีข้อตกลงเกี่ยวกับการเสนอข้อพิพาทเพื่อให้อนุญาโตตุลาการวินิจฉัย
                       ชี้ขาดไว้ด้วย  ต่อมา ได้มีข้อพิพาทเกี่ยวกับการแก้ไขเปลี่ยนแปลงรูปแบบการก่อสร้าง เป็นเหตุให้
                            ้
                                                                            ้
                                                                                                    ้
                       ผู้ถูกฟองคดีที่ ๑ บอกเลิกสัญญาจ้าง และจังหวัดกระบี่ (ผู้ถูกฟองคดีที่ ๒) ได้มีค าสั่งให้ผู้ฟองคดี
                                                                                  ้
                                                               ้
                                      ้
                       เป็นผู้ทิ้งงาน ผู้ฟองคดีเห็นว่าค าสั่งของผู้ถูกฟองคดีที่ ๒ ที่สั่งให้ผู้ฟองคดีเป็นผู้ทิ้งงานไม่ชอบ
                       ด้วยกฎหมายเนื่องจากไม่ได้ปฏิบัติตามสัญญาจ้าง โดยไม่ได้เสนอเรื่องต่ออนุญาโตตุลาการก่อน
                                   ้
                                                                                               ้
                       จึงน าคดีมาฟองขอให้ศาลมีค าพิพากษาหรือค าสั่งให้เพิกถอนค าสั่งให้ผู้ฟองคดีเป็น
                       ผู้ทิ้งงานดังกล่าว  ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า ค าสั่งให้เป็นผู้ทิ้งงานเป็นค าสั่งทางปกครอง
                                   ๑๒๒
                       ตามข้อ ๑ (๔)  ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๔๓) ออกตามความในพระราชบัญญัติ
                       วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ เมื่อไม่ได้มีกฎหมายเฉพาะก าหนดวิธีปฏิบัติไว้
                                      ้
                                                                                    ๑๒๓
                       เป็นอย่างอื่น ผู้ฟองคดีจึงต้องอุทธรณ์ค าสั่งดังกล่าวตามมาตรา ๔๔  แห่งพระราชบัญญัติ
                                                           ้
                       วิธีปฏิบัติราชการทางปกครองฯ ก่อนการฟองคดี






                              ๑๒๒
                                 กฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๔๓) ออกตามความในพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการ
                       ทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙
                                  ให้การด าเนินการของเจ้าหน้าที่ดังต่อไปนี้ เป็นค าสั่งทางปกครอง
                                  ๑. การด าเนินการเกี่ยวกับการจัดหาหรือให้สิทธิประโยชน์ในกรณีดังต่อไปนี้
                                                   ฯลฯ                   ฯลฯ
                                  (๔) การสั่งยกเลิกกระบวนการพิจารณาค าเสนอหรือการด าเนินการอื่นใด ในลักษณะเดียวกัน
                              ๑๒๓
                                 อ้างแล้ว ในเชิงอรรถที่ ๑๑๑-๑๑๒ หน้า ๑๑๖
   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142