Page 154 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 154

๑๔๐




                                                                         ้
                                                   ้
                                      ้
                       และหน้าที่ของผู้ฟองคดี เมื่อผู้ฟองคดีกล่าวอ้างว่าผู้ถูกฟองคดีไม่มีอ านาจยึดหลักประกันซอง
                                             ้
                                                                          ้
                             ้
                       ของผู้ฟองคดี การที่ผู้ถูกฟองคดียึดหลักประกันซองของผู้ฟองคดีโดยด าเนินการตามข้อก าหนด
                       ของเอกสารประกวดราคาที่ก าหนดว่าผู้เสนอราคาที่ได้รับการคัดเลือกให้เข้าเสนอราคาต้องเข้าร่วม
                                                                                       ้
                                               ้
                       เสนอราคา  มิฉะนั้น ผู้ถูกฟองคดีจะริบหลักประกันซอง จึงเป็นกรณีที่ผู้ฟองคดีโต้แย้งว่าค าสั่ง
                                ้
                       ของผู้ถูกฟองคดีไม่ชอบด้วยกฎหมาย ซึ่งเป็นข้อพิพาทเกี่ยวกับการกระท าละเมิดของหน่วยงาน
                       ทางปกครองอันเกิดจากค าสั่งทางปกครองตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติ
                                                                                                    ้
                                                                                      ้
                       ดังกล่าว มิใช่คดีพิพาทเกี่ยวกับการโต้แย้งสิทธิหน้าที่กันระหว่างผู้ฟองคดีกับผู้ถูกฟองคดี
                       ตามสัญญาทางแพ่งดังที่ศาลปกครองชั้นต้นวินิจฉัย


                                    หมายเหตุ  อย่างไรก็ตาม ตามค าพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ.๑๗๙/๒๕๕๖
                       ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๕๐๔/๒๕๕๑ ที่ ๖๕๘/๒๕๕๑ ที่ ๖๖๐/๒๕๕๑ และที่ ๙๕/๒๕๕๒

                                     ้
                       ได้วินิจฉัยกรณีฟองโต้แย้งการยึดหลักประกันซองของหน่วยงานทางปกครองในการจัดซื้อจัดจ้าง
                       ด้วยวิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์ สรุปได้ว่า กรณีเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาทางปกครองตาม

                       มาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ อันเป็นการวินิจฉัยที่แตกต่าง
                       ไปจากแนวทางตามค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๒๓๗/๒๕๕๐ ข้างต้น โดยรายละเอียดของ

                       ค าวินิจฉัยที่แตกต่างไปดังกล่าว จะได้น าเสนอต่อไปในหัวข้อ ๔. คดีพิพาทตามมาตรา ๙

                       วรรคหนึ่ง (๔)

                       ๔. คดีพิพาทตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔)

                             จากการศึกษาค าวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุดพบว่า กรณีที่ศาลวินิจฉัยว่าเป็น
                       คดีพิพาทตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔) นั้น เป็นข้อพิพาทที่เกิดขึ้นในขั้นตอนการด าเนินการอื่น

                       ของการจัดซื้อจัดจ้าง ได้แก่ ข้อพิพาทเกี่ยวกับการยึดหรือริบหลักประกันซองของผู้มีสิทธิ

                       เสนอราคา ซึ่งแบ่งออกเป็น ๒ กรณี คือ ๑) กรณีที่ผู้มีสิทธิเสนอราคาไม่เข้าเสนอราคา
                       หรือเสนอราคาไม่เป็นไปตามเงื่อนไขของการจัดซื้อจัดจ้างด้วยวิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์
                       และ ๒) กรณีที่ผู้ชนะการเสนอราคาไม่เข้าท าสัญญากับหน่วยงานทางปกครองผู้จัดให้มีการ

                                                           ้
                       เสนอราคา และข้อพิพาทเกี่ยวกับการฟองเรียกค่าเสียหายจากการที่ผู้ชนะการเสนอราคา
                       ไม่เข้าท าสัญญากับหน่วยงานทางปกครองผู้จัดให้มีการเสนอราคา ดังรายละเอียดต่อไปนี้
   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159