Page 220 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 220

๒๐๖




                       ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า การด าเนินการของคณะกรรมการพิจารณาผลการประกวดราคา
                       เป็นเพียงกระบวนการในการเตรียมการและด าเนินการของเจ้าหน้าที่เพื่อจัดให้มีค าสั่ง
                                                                            ๑๖๓
                       ทางปกครอง อันเป็นการพิจารณาทางปกครองตามมาตรา ๕  แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติ
                                                                  ้
                       ราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ ต่อเมื่อผู้ถูกฟองคดีเห็นชอบให้รับค าเสนอขายของผู้เสนอ
                       ราคารายอื่นตามมติของคณะกรรมการพิจารณาผลการประกวดราคา จึงจะเป็นค าสั่งทางปกครอง

                       โดยผลของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๔๓) ออกตามความในพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติ
                       ราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙  ดังนั้น การอุทธรณ์ผลการพิจารณาของคณะกรรมการฯ
                               ้
                                                                                             ้
                       ต่อผู้ถูกฟองคดีจึงไม่อาจถือได้ว่าเป็นการยื่นอุทธรณ์ค าสั่งทางปกครองต่อผู้ถูกฟองคดีในฐานะ
                       ผู้ท าค าสั่งทางปกครองตามมาตรา ๔๔ แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว เนื่องจากเป็นการ
                                            ้
                       ยื่นอุทธรณ์ก่อนที่ผู้ถูกฟองคดีจะมีค าสั่งรับค าเสนอขายอันเป็นค าสั่งทางปกครอง กรณีจึงถือว่า
                         ้
                       ผู้ฟองคดียังมิได้ด าเนินการตามขั้นตอนหรือวิธีการส าหรับแก้ไขความเดือดร้อนหรือเสียหาย
                                                                                     ้
                       ตามมาตรา ๔๒ วรรคสองแห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ ผู้ฟองคดีจึงไม่มีสิทธิน าคดี
                          ้
                       มาฟองต่อศาลปกครอง

                                      (๓) แม้การยื่นอุทธรณ์ผลการประกวดราคาของผู้มีอ านาจสั่งซื้อหรือสั่งจ้าง
                                                                              ๑๖๔
                       ต่อผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์ค าสั่งทางปกครองตามข้อ ๒  ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๔
                       (พ.ศ. ๒๕๔๐) ออกตามความในพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙
                       จะไม่ใช่การยื่นอุทธรณ์ต่อผู้มีอ านาจสั่งซื้อหรือสั่งจ้างซึ่งเป็นผู้ท าค าสั่งทางปกครอง

                       แต่ก็ถือได้ว่าเป็นการอุทธรณ์ค าสั่งทางปกครองตามมาตรา ๔๔ แห่งพระราชบัญญัติ

                       ข้างต้น โดยอนุโลม







                              ๑๖๓
                                 อ้างแล้ว ในเชิงอรรถที่ ๙๑ หน้า ๙๓
                              ๑๖๔
                                 กฎกระทรวง ฉบับที่ ๔ (พ.ศ. ๒๕๔๐) ออกตามความในพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการ
                       ทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙

                                   ข้อ ๒ การพิจารณาอุทธรณ์ค าสั่งทางปกครองในกรณีที่เจ้าหน้าที่ผู้ท าค าสั่งไม่เห็นด้วยกับ
                       ค าอุทธรณ์ ให้เป็นอ านาจของเจ้าหน้าที่ ดังต่อไปนี้
                                                    ฯลฯ                  ฯลฯ
                                (๑๐) ผู้ว่าราชการจังหวัด ในกรณีที่ผู้ท าค าสั่งทางปกครองเป็นผู้บริหารท้องถิ่น หรือ
                       คณะผู้บริหารท้องถิ่น

                                                    ฯลฯ                  ฯลฯ
   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225