Page 221 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 221

๒๐๗



                                                                                      ้
                                          : ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๓๑/๒๕๕๐ กรณีผู้ฟองคดีได้เข้าร่วมเสนอ
                       ราคาและเป็นผู้เสนอราคาต ่าสุดในการประกวดราคาจ้างเหมาก่อสร้างเขื่อนคอนกรีตเสริมเหล็ก
                        ้
                       ปองกันตลิ่งพังพร้อมทางเท้าตามประกาศเทศบาลต าบลโพสังโฆ แต่นายกเทศมนตรีต าบล
                                      ้
                       โพสังโฆ (ผู้ถูกฟองคดี) ได้มีหนังสือลงวันที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๔๖ แจ้งผลการพิจารณา
                                                                ้
                                                                        ้
                       การประกวดราคาว่าไม่รับพิจารณาราคาของผู้ฟองคดี ผู้ฟองคดีได้มีหนังสือลงวันที่ ๑๔ มีนาคม
                       ๒๕๔๖ ร้องเรียนขอความเป็นธรรมต่อผู้ว่าราชการจังหวัดสิงห์บุรี แต่ไม่ได้รับแจ้งผลการ
                                            ้
                                                             ้
                       พิจารณาแต่อย่างใด ผู้ฟองคดีจึงน าคดีมาฟองต่อศาลเมื่อวันที่ ๔ เมษายน ๒๕๔๖ ขอให้ศาล
                       เพิกถอนผลการประกวดราคาดังกล่าว  ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า ผลการพิจารณา
                                                                            ๑๖๕
                       ประกวดราคาถือว่าเป็นค าสั่งทางปกครองตามข้อ ๑ (๑)  ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๒
                       (พ.ศ. ๒๕๔๓) ออกตามความในพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙
                                                                                             ่
                       และโดยที่ค าสั่งดังกล่าวกฎหมายไม่ได้ก าหนดขั้นตอนการอุทธรณ์ภายในฝายปกครองไว้
                                       ้
                       เป็นการเฉพาะ ผู้ฟองคดีจึงต้องด าเนินการอุทธรณ์ต่อเจ้าหน้าที่ผู้ท าค าสั่งทางปกครองภายใน
                       สิบห้าวันนับแต่วันที่ตนได้รับค าสั่งดังกล่าวตามมาตรา ๔๔ แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการ
                                                     ้
                       ทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ เมื่อผู้ฟองคดีได้รับหนังสือลงวันที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๔๖ แจ้งไม่รับ
                                      ้
                       ค าเสนอราคา ผู้ฟองคดีได้มีหนังสือลงวันที่ ๑๔ มีนาคม ๒๕๔๖ ร้องเรียนขอความเป็นธรรม
                                                                                              ้
                                                       ้
                       ต่อผู้ว่าราชการจังหวัดสิงห์บุรี แม้ผู้ฟองคดีจะไม่ได้อุทธรณ์ค าสั่งดังกล่าวต่อผู้ถูกฟองคดีซึ่งเป็น
                       ผู้ท าค าสั่งทางปกครองโดยตรง แต่ได้ยื่นอุทธรณ์ต่อผู้ว่าราชการจังหวัดซึ่งเป็นผู้มีอ านาจ
                       พิจารณาอุทธรณ์ค าสั่งทางปกครองตามข้อ ๒ (๑๐) ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๔ (พ.ศ. ๒๕๔๐)
                                                                                                     ้
                       ออกตามความในพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ จึงถือได้ว่าผู้ฟองคดี
                                                                                                    ้
                       ได้อุทธรณ์ค าสั่งทางปกครองดังกล่าวภายในระยะเวลาที่กฎหมายก าหนดแล้ว การที่ผู้ฟองคดี
                                  ้
                       จะน าคดีมาฟองต่อศาลปกครองได้จะต้องเป็นกรณีที่ผู้ว่าราชการจังหวัดได้พิจารณาค าอุทธรณ์
                                                ้
                                   ้
                       และได้แจ้งผู้ฟองคดีแล้วผู้ฟองคดีไม่เห็นด้วยกับค าวินิจฉัยดังกล่าว หรือกรณีที่ผู้ว่าราชการ
                                                                                                       ๑๖๖
                       จังหวัดมิได้พิจารณาค าอุทธรณ์ภายในระยะเวลา ๖๐ วัน ตามมาตรา ๔๕ วรรคสอง
                                                                        ้
                                                                                           ้
                       แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองฯ ผู้ฟองคดีย่อมน าคดีมาฟองต่อศาลนับแต่
                                                             ้
                       วันพ้นก าหนดระยะเวลาดังกล่าว เมื่อผู้ฟองคดีได้มีหนังสืออุทธรณ์ต่อผู้ว่าราชการจังหวัด
                                                               ้
                       ในวันที่ ๑๔ มีนาคม ๒๕๔๖ และได้น าคดีมาฟองต่อศาลปกครองเมื่อวันที่ ๔ เมษายน ๒๕๔๖
                       ซึ่งอยู่ระหว่างระยะเวลาที่ผู้ว่าราชการจังหวัดพิจารณาค าอุทธรณ์และยังมิได้ล่วงพ้นระยะเวลา
                                                ้
                       ดังกล่าว กรณีจึงเป็นการฟองคดีที่ยังมิได้มีการด าเนินการตามขั้นตอนและวิธีการส าหรับ


                              ๑๖๕
                                 อ้างแล้ว ในเชิงอรรถที่ ๘๗ หน้า ๙๑
                              ๑๖๖  อ้างแล้ว ในเชิงอรรถที่ ๑๑๑-๑๑๒ หน้า ๑๑๖
   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226