Page 230 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 230

๒๑๖




                       ต่อศาลปกครองตามมาตรา ๔๒ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ (วินิจฉัย
                       แนวทางเดียวกันกับค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๒๒๙/๒๕๔๖)

                                                                     ้
                                 กรณีที่สอง  เป็นกรณีที่ผู้เสนอราคาได้ฟองคดีต่อศาลโดยที่ยังไม่ได้รับแจ้งผลการ
                                                               ้
                       พิจารณาอุทธรณ์เช่นเดียวกัน แต่เป็นการฟองคดีภายหลังจากที่พ้นก าหนดเวลาพิจารณา
                       อุทธรณ์ภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่ผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์ได้รับค าอุทธรณ์ตามมาตรา ๔๕
                       แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ แล้ว โดยในกรณีนี้ศาลปกครอง

                       สูงสุดวินิจฉัยว่าเป็นกรณีที่ผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์มิได้พิจารณาสั่งการภายในระยะเวลา
                                                             ้
                       อันสมควร ผู้เสนอราคาจึงมีสิทธิน าคดีมาฟองต่อศาลปกครองเพื่อให้พิจารณาเพิกถอนค าสั่ง
                       ยกเลิกการประกวดราคาได้ ตามนัยมาตรา ๔๒ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง

                       ศาลปกครองฯ เช่น ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๖๓๒/๒๕๔๙ เป็นต้น

                                                                                    ้
                                 : ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๖๓๒/๒๕๔๙ กรณีที่ผู้ฟองคดีได้เข้าร่วมยื่นซอง
                       ประกวดราคาซื้อท่อพีวีซีแข็งส าหรับใช้เป็นท่อน ้าดื่มพร้อมอุปกรณ์ตามประกาศประกวดราคา
                                               ้
                       ของกรมชลประทาน ซึ่งผู้ฟองคดีเป็นผู้เสนอราคาต ่าสุดและมีคุณสมบัติถูกต้อง คณะกรรมการ
                                                                                          ้
                       พิจารณาผลการประกวดราคาจึงเสนอให้ผู้ว่าราชการจังหวัดราชบุรี (ผู้ถูกฟองคดี) อนุมัติจ้าง
                         ้
                                                                                ้
                       ผู้ฟองคดี แต่ปรากฏว่าระหว่างรอท าสัญญาจัดซื้อจัดจ้างผู้ถูกฟองคดีได้ออกประกาศยกเลิก
                       การประกวดราคาดังกล่าว โดยอาศัยอ านาจตามระเบียบส านักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยการพัสดุ
                                                                                                    ้
                       พ.ศ. ๒๕๓๕ เนื่องจากมีผู้เสนอราคาหลายรายแต่ถูกต้องตามเงื่อนไขเพียงรายเดียว ผู้ฟองคดี
                                                                                ้
                       จึงยื่นอุทธรณ์ค าสั่งยกเลิกการประกวดราคาดังกล่าวต่อผู้ถูกฟองคดีเมื่อวันที่ ๓ สิงหาคม
                                       ้
                                                                                                ้
                       ๒๕๔๗ โดยผู้ถูกฟองคดีได้รับค าอุทธรณ์ไว้เมื่อวันที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๔๗ แต่ผู้ถูกฟองคดีไม่ได้
                                                    ้
                                                                                                    ้
                                                                           ้
                       แจ้งผลการพิจารณาอุทธรณ์ให้ผู้ฟองคดีทราบแต่อย่างใด ผู้ฟองคดีเห็นว่าค าสั่งของผู้ถูกฟองคดี
                                                      ้
                       ไม่ชอบด้วยกฎหมายจึงน าคดีมาฟองต่อศาลปกครองเมื่อวันที่ ๑๑ มกราคม ๒๕๔๘ ขอให้
                                                                                                    ้
                       เพิกถอนค าสั่งยกเลิกการประกวดราคาดังกล่าว  ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า ผู้ถูกฟองคดี
                                                   ้
                       จะต้องพิจารณาอุทธรณ์ของผู้ฟองคดีให้แล้วเสร็จภายในระยะเวลาเก้าสิบวันนับแต่วันที่ได้รับ
                       อุทธรณ์ตามมาตรา ๔๕ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙
                                                                                               ้
                             ้
                       เมื่อผู้ฟองคดีได้ยื่นอุทธรณ์ค าสั่งดังกล่าวเมื่อวันที่ ๓ สิงหาคม ๒๕๔๗ และผู้ถูกฟองคดีได้รับ
                                    ้
                                                                                                    ้
                       อุทธรณ์ของผู้ฟองคดีเมื่อวันที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๔๗ โดยไม่ได้พิจารณาสั่งอุทธรณ์ของผู้ฟองคดี
                       จนเลยก าหนดเก้าสิบวันนับแต่วันที่ได้รับอุทธรณ์แล้ว จึงเป็นกรณีที่ผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์
                                                                                         ้
                                                                   ้
                       มิได้พิจารณาสั่งการภายในระยะเวลาอันสมควร ผู้ฟองคดีจึงมีสิทธิน าคดีมาฟองต่อศาลปกครอง
   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235