Page 230 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 230
๒๑๖
ต่อศาลปกครองตามมาตรา ๔๒ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ (วินิจฉัย
แนวทางเดียวกันกับค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๒๒๙/๒๕๔๖)
้
กรณีที่สอง เป็นกรณีที่ผู้เสนอราคาได้ฟองคดีต่อศาลโดยที่ยังไม่ได้รับแจ้งผลการ
้
พิจารณาอุทธรณ์เช่นเดียวกัน แต่เป็นการฟองคดีภายหลังจากที่พ้นก าหนดเวลาพิจารณา
อุทธรณ์ภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่ผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์ได้รับค าอุทธรณ์ตามมาตรา ๔๕
แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ แล้ว โดยในกรณีนี้ศาลปกครอง
สูงสุดวินิจฉัยว่าเป็นกรณีที่ผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์มิได้พิจารณาสั่งการภายในระยะเวลา
้
อันสมควร ผู้เสนอราคาจึงมีสิทธิน าคดีมาฟองต่อศาลปกครองเพื่อให้พิจารณาเพิกถอนค าสั่ง
ยกเลิกการประกวดราคาได้ ตามนัยมาตรา ๔๒ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง
ศาลปกครองฯ เช่น ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๖๓๒/๒๕๔๙ เป็นต้น
้
: ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๖๓๒/๒๕๔๙ กรณีที่ผู้ฟองคดีได้เข้าร่วมยื่นซอง
ประกวดราคาซื้อท่อพีวีซีแข็งส าหรับใช้เป็นท่อน ้าดื่มพร้อมอุปกรณ์ตามประกาศประกวดราคา
้
ของกรมชลประทาน ซึ่งผู้ฟองคดีเป็นผู้เสนอราคาต ่าสุดและมีคุณสมบัติถูกต้อง คณะกรรมการ
้
พิจารณาผลการประกวดราคาจึงเสนอให้ผู้ว่าราชการจังหวัดราชบุรี (ผู้ถูกฟองคดี) อนุมัติจ้าง
้
้
ผู้ฟองคดี แต่ปรากฏว่าระหว่างรอท าสัญญาจัดซื้อจัดจ้างผู้ถูกฟองคดีได้ออกประกาศยกเลิก
การประกวดราคาดังกล่าว โดยอาศัยอ านาจตามระเบียบส านักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยการพัสดุ
้
พ.ศ. ๒๕๓๕ เนื่องจากมีผู้เสนอราคาหลายรายแต่ถูกต้องตามเงื่อนไขเพียงรายเดียว ผู้ฟองคดี
้
จึงยื่นอุทธรณ์ค าสั่งยกเลิกการประกวดราคาดังกล่าวต่อผู้ถูกฟองคดีเมื่อวันที่ ๓ สิงหาคม
้
้
๒๕๔๗ โดยผู้ถูกฟองคดีได้รับค าอุทธรณ์ไว้เมื่อวันที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๔๗ แต่ผู้ถูกฟองคดีไม่ได้
้
้
้
แจ้งผลการพิจารณาอุทธรณ์ให้ผู้ฟองคดีทราบแต่อย่างใด ผู้ฟองคดีเห็นว่าค าสั่งของผู้ถูกฟองคดี
้
ไม่ชอบด้วยกฎหมายจึงน าคดีมาฟองต่อศาลปกครองเมื่อวันที่ ๑๑ มกราคม ๒๕๔๘ ขอให้
้
เพิกถอนค าสั่งยกเลิกการประกวดราคาดังกล่าว ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า ผู้ถูกฟองคดี
้
จะต้องพิจารณาอุทธรณ์ของผู้ฟองคดีให้แล้วเสร็จภายในระยะเวลาเก้าสิบวันนับแต่วันที่ได้รับ
อุทธรณ์ตามมาตรา ๔๕ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙
้
้
เมื่อผู้ฟองคดีได้ยื่นอุทธรณ์ค าสั่งดังกล่าวเมื่อวันที่ ๓ สิงหาคม ๒๕๔๗ และผู้ถูกฟองคดีได้รับ
้
้
อุทธรณ์ของผู้ฟองคดีเมื่อวันที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๔๗ โดยไม่ได้พิจารณาสั่งอุทธรณ์ของผู้ฟองคดี
จนเลยก าหนดเก้าสิบวันนับแต่วันที่ได้รับอุทธรณ์แล้ว จึงเป็นกรณีที่ผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์
้
้
มิได้พิจารณาสั่งการภายในระยะเวลาอันสมควร ผู้ฟองคดีจึงมีสิทธิน าคดีมาฟองต่อศาลปกครอง