Page 231 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 231

๒๑๗



                                                                  ้
                       เพื่อขอให้พิจารณาเพิกถอนค าสั่งของผู้ถูกฟองคดีได้ภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่พ้น
                                                      ๑๘๐
                       ก าหนดเวลาดังกล่าวตามมาตรา ๔๙  แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ

                                 หมายเหตุ  ๑. ในการยื่นอุทธรณ์ค าสั่งยกเลิกการประกวดราคาต่อผู้ที่มีอ านาจ
                       พิจารณาอุทธรณ์ตามขั้นตอนที่ก าหนดไว้ในมาตรา ๔๔ และมาตรา ๔๕ แห่งพระราชบัญญัติ
                       วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ นั้น แม้ผู้อุทธรณ์จะไม่ได้ระบุไว้โดยตรงว่า

                       เป็นค าอุทธรณ์ค าสั่งดังกล่าว เช่น อยู่ในรูปของหนังสือขอทราบเหตุผลที่ไม่ให้เข้าท าสัญญาและ
                       ยกเลิกการประกวดราคา (ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๒๒๙/๒๕๔๖) หรือเป็นหนังสือขอให้ชี้แจง

                       ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับผลการประกวดราคา (ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๓๔๘/๒๕๔๘) เป็นต้น
                       แต่ศาลก็ถือว่าเป็นกรณีที่ผู้เสนอราคาได้อุทธรณ์ค าสั่งข้างต้นแล้ว โดยศาลปกครองสูงสุด
                       ได้วินิจฉัยไว้ในค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๓๙๘/๒๕๔๙ สรุปได้ว่า เพียงแต่ผู้อุทธรณ์กล่าว

                                                                                                         ั
                       ให้เกิดความเข้าใจได้ว่าประสงค์จะโต้แย้งค าสั่งทางปกครองส่วนใดหรือทั้งหมดก็พอรับฟง
                       เป็นค าอุทธรณ์ได้

                                                                             ้
                                             ๒. แม้ว่าจะเป็นกรณีที่ผู้เสนอราคาฟองขอให้หน่วยงานทางปกครอง
                       ชดใช้ค่าเสียหายอันเกิดจากการมีค าสั่งยกเลิกการประกวดราคาซึ่งเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับ

                       การกระท าละเมิดตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ ก็ตาม
                                                                                                       ้
                       แต่ศาลปกครองสูงสุดก็ได้วินิจฉัยให้ผู้เสนอราคาต้องอุทธรณ์ค าสั่งดังกล่าวก่อนน าคดีมาฟอง
                       ต่อศาลปกครอง เนื่องจากค าสั่งดังกล่าวถือเป็นการสั่งยกเลิกกระบวนการพิจารณาค าเสนอ
                       หรือการด าเนินการอื่นใดในลักษณะเดียวกัน ซึ่งเป็นค าสั่งทางปกครอง (ค าสั่งศาลปกครองสูงสุด
                       ที่ ๕๔๙/๒๕๔๘)


                                                                                        ้
                                                                                                    ้
                                 : ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๕๔๙/๒๕๔๘ กรณีที่ผู้ฟองคดียื่นฟองคดี
                                                                   ้
                       เรียกค่าเสียหายจากการที่ธนาคารออมสิน (ผู้ถูกฟองคดี) ยกเลิกการประกวดราคาจ้างก่อสร้าง
                                                                              ้
                       ส านักงานธนาคารออมสินภาค ๖ จังหวัดอุตรดิตถ์ เป็นเหตุให้ผู้ฟองคดีซึ่งเป็นผู้เสนอราคาต ่าสุด
                       ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหายนั้น  ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า กรณีเป็นคดีพิพาท
                       เกี่ยวกับการกระท าละเมิดของหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐอันเกิดจากการ



                              ๑๘๐
                                 พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
                                                                   ้
                                               ้
                                   มาตรา ๔๙ การฟองคดีปกครองจะต้องยื่นฟองภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุ
                                                                            ้
                              ้
                       แห่งการฟองคดี หรือนับแต่วันที่พ้นก าหนดเก้าสิบวันนับแต่วันที่ผู้ฟองคดีได้มีหนังสือร้องขอต่อหน่วยงาน
                       ทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐเพื่อให้ปฏิบัติหน้าที่ตามที่กฎหมายก าหนดและไม่ได้รับหนังสือชี้แจงจาก
                                                                                     ้
                       หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ หรือได้รับแต่เป็นค าชี้แจงที่ผู้ฟองคดีเห็นว่าไม่มีเหตุผล
                       แล้วแต่กรณี เว้นแต่จะมีบทกฎหมายเฉพาะก าหนดไว้เป็นอย่างอื่น
   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236