Page 237 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 237
๒๒๓
้
้
อุทธรณ์ พร้อมกับแจ้งผลการพิจารณาอุทธรณ์ให้ผู้ฟองคดีทราบ ผู้ฟองคดีไม่เห็นด้วยกับ
้
ผลการพิจารณาอุทธรณ์ จึงน าคดีมาฟองต่อศาลเมื่อวันที่ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๐ ขอให้ศาล
เพิกถอนค าสั่งยกเลิกการประมูลจ้างเหมาก่อสร้างข้างต้น ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า
ค าสั่งที่ให้ยกเลิกการประมูลจ้างเหมาก่อสร้างดังกล่าวเป็นค าสั่งทางปกครองตามข้อ ๑ (๓)
ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๔๓) ออกตามความในพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการ
้
ทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ หากผู้ฟองคดีไม่เห็นด้วยกับค าสั่งจะต้องอุทธรณ์ต่อผู้ท าค าสั่ง
แต่โดยที่ระเบียบกระทรวงมหาดไทย ว่าด้วยการพัสดุของหน่วยการบริหารราชการส่วนท้องถิ่น
พ.ศ. ๒๕๓๕ ไม่ได้ก าหนดขั้นตอนและวิธีการอุทธรณ์ไว้จึงต้องน าพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติ
้
ราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาใช้บังคับ ดังนั้น เมื่อผู้ถูกฟองคดีไม่เห็นด้วยกับ
้
ค าอุทธรณ์ของผู้ฟองคดีและได้มีหนังสือลงวันที่ ๗ สิงหาคม ๒๕๕๐ รายงานความเห็น
๑๘๙
พร้อมเหตุผลไปยังผู้ว่าราชการจังหวัดในฐานะผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์ตามข้อ ๒ (๑๐)
ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๔ (พ.ศ. ๒๕๔๐) ออกตามความในพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการ
ทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ ซึ่งผู้ว่าราชการจังหวัดจะต้องพิจารณาให้แล้วเสร็จอย่างช้าภายใน
สามสิบวันนับแต่ได้รับรายงานตามมาตรา ๔๕ แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการ
้
ทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ คือ อย่างช้าภายในวันที่ ๖ กันยายน ๒๕๕๐ เมื่อผู้ฟองคดีน าคดี
้
มาฟองต่อศาลปกครองเมื่อวันที่ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๐ จึงยังอยู่ภายในระยะเวลาด าเนินการ
้
ของผู้พิจารณาอุทธรณ์ ถือไม่ได้ว่าผู้ฟองคดีได้ด าเนินการตามขั้นตอนหรือวิธีการส าหรับ
การแก้ไขความเดือดร้อนหรือเสียหายตามมาตรา ๔๒ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง
ศาลปกครองฯ แล้ว
๓.๕ ขั้นตอนการด าเนินการอื่นๆ
- ขั้นตอนการสั่งให้เป็นผู้ทิ้งงาน
ศาลปกครองสูงสุดมีค าวินิจฉัยว่า ค าสั่งให้เป็นผู้ทิ้งงานเป็นค าสั่งทางปกครองตาม
๑๙๐
ข้อ ๑ (๔) ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๔๓) ออกตามความในพระราชบัญญัติ
้
้
วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ การฟองโต้แย้งค าสั่งดังกล่าวผู้ฟองคดีจึงต้อง
้
ด าเนินการแก้ไขความเดือดร้อนหรือเสียหายเสียก่อนน าคดีมาฟองต่อศาลปกครองตามนัย
มาตรา ๔๒ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ ด้วยการยื่นอุทธรณ์ค าสั่งตาม
๑๘๙
อ้างแล้ว ในเชิงอรรถที่ ๑๖๔ หน้า ๒๐๖
๑๙๐ อ้างแล้ว ในเชิงอรรถที่ ๑๒๒ หน้า ๑๒๓