Page 239 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 239

๒๒๕



                                                                  ้
                       ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๑) และ (๒) ต้องยื่นฟองคดีภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่รู้หรือควรรู้
                                                           ๑๙๒
                                       ้
                       ถึงเหตุแห่งการฟองคดีตามมาตรา ๔๙  ส่วนคดีพิพาทตามมาตรา ๙   วรรคหนึ่ง (๓)
                                                                                      ้
                               ้
                       ต้องยื่นฟองคดีภายในหนึ่งปี นับแต่วันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟองคดี แต่ไม่เกินสิบปี
                                                                     ๑๙๓
                                                ้
                       นับแต่วันที่มีเหตุแห่งการฟองคดีตามมาตรา ๕๑  และส าหรับคดีพิพาทตามมาตรา ๙
                                                      ้
                       วรรคหนึ่ง (๔) นั้น แต่เดิมต้องยื่นฟองคดีภายในระยะเวลาตามมาตรา ๕๑ เช่นเดียวกันกับ
                                                               ั
                       คดีพิพาทตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แต่ปจจุบันมาตรา ๕๑ ดังกล่าว ได้รับการแก้ไขโดย
                               ๑๙๔
                       มาตรา ๔  แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง (ฉบับที่ ๕)
                                                         ้
                       พ.ศ. ๒๕๕๑ ส่งผลให้ระยะเวลาการฟองคดีส าหรับคดีพิพาทตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔)
                                                                                                    ้
                                                 ้
                       เปลี่ยนแปลงไปเป็นต้องยื่นฟองคดีภายในห้าปีนับแต่วันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟองคดี
                                                           ้
                       แต่ไม่เกินสิบปีนับแต่วันที่มีเหตุแห่งการฟองคดี ซึ่งตัวอย่างค าวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุด
                                                     ้
                       ที่วินิจฉัยเกี่ยวกับระยะเวลาการฟองคดีในคดีพิพาทตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔) นั้น มีทั้งที่
                       วินิจฉัยตามมาตรา ๕๑ เดิมและตามที่ได้แก้ไขแล้ว
                                                            ้
                              เมื่อการพิจารณาระยะเวลาการฟองคดีแตกต่างกันไปตามประเภทคดีในมาตรา ๙
                       วรรคหนึ่ง ดังที่กล่าวข้างต้น  ดังนั้น ในส่วนนี้จึงได้น าเสนอค าวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุด
                                                      ้
                       ซึ่งวินิจฉัยเกี่ยวกับระยะเวลาการฟองคดี โดยจะน าเสนอตามประเภทคดีและตามข้อพิพาท
                       ที่เกิดขึ้นในขั้นตอนต่างๆ ของการจัดซื้อหรือจัดจ้าง ดังมีรายละเอียดต่อไปนี้













                              ๑๙๒
                                 อ้างแล้ว ในเชิงอรรถที่ ๑๘๐ หน้า ๒๑๗
                              ๑๙๓  พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
                                               ้
                                                                                        ้
                                   มาตรา ๕๑ การฟองคดีตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) หรือ (๔) ให้ยื่นฟองภายในหนึ่งปีนับแต่
                                               ้
                                                                                    ้
                       วันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟองคดี แต่ไม่เกินสิบปีนับแต่วันที่มีเหตุแห่งการฟองคดี
                              ๑๙๔
                                 พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๕๑
                                 มาตรา ๔ ให้ยกเลิกความในมาตรา ๕๑ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณา
                       คดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ และให้ใช้ข้อความต่อไปนี้แทน
                                                                                ้
                                               ้
                                                                                                     ้
                                 “มาตรา ๕๑ การฟองคดีตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) ให้ยื่นฟองภายในหนึ่งปี และการฟองคดี
                                                                                             ้
                                                   ้
                       ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔) ให้ยื่นฟองภายในห้าปี นับแต่วันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟองคดี แต่ไม่เกิน
                                               ้
                       สิบปีนับแต่วันที่มีเหตุแห่งการฟองคดี”
   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244