Page 302 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ

๒๘๘

๒๓๖
หนังสือทั้งสองฉบับข้างต้นได้ลงพิมพ์ในราชกิจจานุเบกษาตามที่มาตรา ๗ วรรคหนึ่ง (๔)
แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. ๒๕๔๐ ก าหนด นอกจากนี้ ไม่ปรากฏว่า
้
้
ผู้ฟองคดีได้รู้ถึงหลักเกณฑ์ตามหนังสือทั้งสองฉบับนั้นมาก่อนแล้ว ผู้ถูกฟองคดีจึงไม่อาจ
้
น าหลักเกณฑ์ตามหนังสือทั้งสองฉบับดังกล่าวมาใช้บังคับในทางที่ไม่เป็นคุณแก่ผู้ฟองคดีได้
๒๓๗
้
ั
ทั้งนี้ ตามนัยมาตรา ๘ แห่งพระราชบัญญัติฉบับเดียวกัน อุทธรณ์ของผู้ถูกฟองคดีจึงฟงไม่ขึ้น
้
ดังนั้น การที่ผู้ถูกฟองคดีโดยคณะกรรมการด าเนินการประมูลด้วยระบบ
อิเล็กทรอนิกส์น าหลักเกณฑ์เกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้เสนอราคาที่เป็นกิจการร่วมค้าตามที่
้
หนังสือทั้งสองฉบับข้างต้นก าหนดมาใช้ในการพิจารณาคุณสมบัติของผู้ฟองคดีแล้วมีค าสั่งว่า
้
ผู้ฟองคดีไม่ผ่านการคัดเลือกเป็นผู้มีสิทธิเสนอราคาประมูลจ้างก่อสร้างส านักงานของ
้
ผู้ถูกฟองคดีแห่งใหม่ จึงเป็นการใช้ดุลพินิจออกค าสั่งทางปกครองโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย
้
้
ค าสั่งของผู้ถูกฟองคดีที่สั่งว่าผู้ฟองคดีไม่ผ่านการคัดเลือกให้เป็นผู้มีสิทธิเข้าเสนอราคา
ตามประกาศคณะกรรมการด าเนินการประมูลด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง รายชื่อผู้ค้า

ที่ผ่านการคัดเลือกให้เข้าเสนอราคาจ้างเหมาก่อสร้างอาคารส านักงานองค์การบริหาร
ส่วนจังหวัดแห่งใหม่ฯ จึงเป็นค าสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย พิพากษาให้เพิกถอน
้
ค าสั่งของผู้ถูกฟองคดีดังกล่าวตั้งแต่วันที่มีค าสั่งเป็นต้นไป (ค าพิพากษาศาลปกครองสูงสุด
ที่ อ.๕๓๐/๒๕๕๔)

๒๓๖-๒๓๗
พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. ๒๕๔๐
มาตรา ๗ หน่วยงานของรัฐต้องส่งข้อมูลข่าวสารของราชการอย่างน้อยดังต่อไปนี้ลงพิมพ์
ในราชกิจจานุเบกษา
ฯลฯ ฯลฯ
(๔) กฎ มติคณะรัฐมนตรี ข้อบังคับ ค าสั่ง หนังสือเวียน ระเบียบ แบบแผน นโยบาย หรือ

การตีความ ทั้งนี้ เฉพาะที่จัดให้มีขึ้นโดยมีสภาพอย่างกฎ เพื่อให้มีผลเป็นการทั่วไปต่อเอกชนที่เกี่ยวข้อง
ฯลฯ ฯลฯ
มาตรา ๘ ข้อมูลข่าวสารที่ต้องลงพิมพ์ตามมาตรา ๗ (๔) ถ้ายังไม่ได้ลงพิมพ์ในราชกิจจานุเบกษา
จะน ามาใช้บังคับในทางที่ไม่เป็นคุณแก่ผู้ใดไม่ได้ เว้นแต่ผู้นั้นจะได้รู้ถึงข้อมูลข่าวสารนั้นตามความเป็นจริง

มาก่อนแล้วเป็นเวลาพอสมควร