Page 345 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 345

๓๓๑





                                      ค าวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุด
                                      เมื่อปรากฏว่าที่ผ่านมาแม้ผู้เสนอราคาไม่ได้ยื่นใบ ร.ง. ๔ ครบทั้ง ๑๐ ล าดับ
                            ้
                       ผู้ถูกฟองคดีก็ให้การผ่อนผันมาโดยตลอด แสดงว่าการยื่นใบ ร.ง. ๔ ล าดับที่ ๑ ล าดับที่ ๗ และ
                                      ้
                                                                                                     ้
                       ล าดับที่ ๙ ของผู้ฟองคดีไม่เป็นการผิดเงื่อนไขในส่วนที่เป็นสาระส าคัญ  ฉะนั้น การที่ผู้ถูกฟองคดี
                       ได้เคยใช้ดุลพินิจพิจารณาว่า การยื่นใบ ร.ง. ๔ ไม่ครบทุกล าดับไม่ใช่การผิดเงื่อนไขของ
                       การประกวดราคาในส่วนที่เป็นสาระส าคัญแล้ว เมื่อไม่ปรากฏว่าการประกวดราคาครั้งนี้กับ
                                                          ้
                       ครั้งที่ผ่านมามีข้อเท็จจริงต่างกัน ผู้ถูกฟองคดีจึงมีหน้าที่ต้องผูกพันกับการใช้ดุลพินิจดังกล่าว
                                 ้
                       อีกทั้งผู้ถูกฟองคดีก็ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าต้องการให้ผู้เสนอราคาน าใบ ร.ง. ๔ ทั้ง ๑๐ ล าดับมาแสดง
                                                                             ้
                       ด้วยเหตุดังกล่าวการยกเลิกการประกวดราคาเนื่องจากผู้ฟองคดีไม่น าใบ ร.ง. ๔ ครบทั้ง
                                                                                             ้
                       ๑๐ ล าดับ ยื่นประกอบการเสนอราคาทุกล าดับ ซึ่งบางล าดับที่ไม่ได้ยื่นนั้นผู้ถูกฟองคดีสามารถ
                                                                                            ้
                       ตรวจสอบรายละเอียดได้จากเอกสารในล าดับที่มีการยื่นหรือสอบถามจากผู้ฟองคดีได้ กรณี
                       จึงเป็นการยกเลิกการประกวดราคาที่ไม่มีเหตุผลอันสมควรและเป็นการเลือกปฏิบัติต่อกรณีที่มี

                       ข้อเท็จจริงอย่างเดียวกัน รวมทั้งไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ของระเบียบส านักนายกรัฐมนตรี
                       ว่าด้วยการพัสดุ พ.ศ. ๒๕๓๕ การยกเลิกการประกวดราคาข้างต้นจึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย
                                               ้
                       และเป็นการละเมิดต่อผู้ฟองคดีตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง
                       ศาลปกครองฯ

                                     ส าหรับค่าสินไหมทดแทนนั้น ศาลสามารถก าหนดได้ตามควรแก่พฤติการณ์
                       และความร้ายแรงแห่งละเมิด ซึ่งในคดีละเมิดอันเกิดจากค าสั่งทางปกครอง ผู้เสียหาย

                       ย่อมเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนได้เฉพาะที่เป็นผลโดยตรงจากผลของค าสั่งทางปกครอง
                       ตลอดจนความเสียหายที่ผู้ได้รับความเสียหายจะพึงได้รับการชดใช้จะต้องมีความสัมพันธ์ใกล้ชิด

                       กับความเสียหายที่ได้เกิดขึ้นแล้วอย่างแท้จริง  ศาลจึงก าหนดค่าสินไหมทดแทนให้ในส่วนของ
                       ค่าธรรมเนียมซื้อแคชเชียร์เช็คเพื่อใช้เป็นหลักประกันซองและค่าธรรมเนียมของธนาคารในการ
                                                                            ้
                       ออกหนังสือค ้าประกันสัญญา เนื่องจากเป็นค่าเสียหายที่ผู้ฟองคดีได้ใช้จ่ายไปจริงและเกิดขึ้น
                       โดยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้  ส่วนค่าเสียหายจากการขาดประโยชน์จากก าไรที่ควรจะได้รับ
                                              ้
                       เป็นเพียงค่าเสียหายที่ผู้ฟองคดีคาดหมายจากการท าสัญญาครั้งอื่น อีกทั้งเป็นค่าเสียหาย
                                                                     ้
                       ที่เป็นผลตอบแทนจากการที่ได้เข้าท าสัญญา ซึ่งผู้ฟองคดีก็จะต้องปฏิบัติตามสัญญาเป็นการ
                                           ้
                       ตอบแทนด้วย เมื่อผู้ฟองคดีไม่ได้น าสืบและแสดงพยานหลักฐานให้เห็นถึงความเสียหายอื่น
                             ้
                       ของผู้ฟองคดีอันเกิดก่อนการท าสัญญาและไม่ได้มีการก าหนดค่าสินไหมทดแทนความเสียหาย
                       ไว้ล่วงหน้าส าหรับความรับผิดก่อนสัญญา ศาลจึงไม่อาจก าหนดค่าเสียหายดังกล่าวได้
                       (ค าพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ.๑๕๔/๒๕๔๗)
   340   341   342   343   344   345   346   347   348   349   350