Page 364 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 364

๓๕๐





                       ท าให้นางสาว น. ไม่สามารถไปด าเนินการเสนอราคาทันตามเวลาที่ก าหนดหรือไม่  เห็นว่า
                                                                                                  ้
                       เหตุสุดวิสัย หมายความว่า เหตุใดๆ อันจะเกิดขึ้นก็ดี จะให้ผลพิบัติก็ดี เป็นเหตุที่ไม่อาจปองกันได้
                       แม้ทั้งบุคคลผู้ต้องประสบหรือใกล้จะต้องประสบเหตุนั้น จะได้จัดการระมัดระวังตามสมควร

                       อันพึงคาดหมายได้จากบุคคลในฐานะและภาวะเช่นนั้น เมื่อกรณีนี้ปรากฏข้อเท็จจริงว่า

                       ภายหลังจากประสบอุบัติเหตุแล้ว นางสาว น. สามารถเดินทางต่อไปยังจุดหมายปลายทาง
                       เพื่อด าเนินการเสนอราคาได้โดยใช้ระยะเวลาประมาณ ๑ ชั่วโมง ๒๕ นาที  ดังนั้น เมื่อเกิด
                       อุบัติเหตุเวลา ๖.๒๐ นาฬิกา หากนางสาว น. ให้ความส าคัญในเรื่องที่จะต้องไปด าเนินการ

                       ลงทะเบียนเสนอราคาให้ทันภายในเวลาที่ก าหนด ย่อมมีเวลาเหลือมากพอที่จะเดินทางมาให้ทัน

                       ภายในก าหนดเวลา แต่นางสาว น. กลับอยู่รอพบเจ้าหน้าที่ต ารวจและอ้างว่าต้องอยู่รักษารถยนต์
                                                                          ้
                             ้
                       ของผู้ฟองคดีเนื่องจากเป็นรถยนต์ใหม่มีราคาแพง เพื่อปองกันการสูญหาย ทั้งๆ ที่มีนาย ช.
                       พนักงานขับรถซึ่งเป็นคู่กรณีและมีหน้าที่ในการรักษารถยนต์คันดังกล่าวโดยตรง สมควรให้
                                    ้
                       นาย ช. เป็นผู้เฝาทรัพย์สินและคอยพบเจ้าหน้าที่ต ารวจเพื่อจัดการคดีรถยนต์ชนกันไปพลางก่อน
                       นางสาว น. ก็จะเดินทางถึงที่หมายได้ทันเวลา เพราะคงเหลือระยะทางเพียง ๘๐ กิโลเมตรเท่านั้น
                       แต่นางสาว น. กลับไม่ด าเนินการดังกล่าว จึงเป็นการตัดสินใจที่ไม่เหมาะสม ถือไม่ได้ว่ามีเหตุ
                       สุดวิสัยที่ท าให้นางสาว น. ไม่อาจเดินทางไปถึงจุดหมายปลายทางได้ทันเวลา ประกอบกับ

                       เมื่อพิจารณารายงานประจ าวันเกี่ยวกับคดีของสถานีต ารวจภูธรสว่างแดนดินที่ระบุว่า อุบัติเหตุ
                                                                                                    ั
                       เกิดจากความประมาทเลินเล่อของนาย ช. และนาย ช. ให้การรับสารภาพ กรณีจึงฟงได้ว่า
                       เหตุดังกล่าวไม่ใช่เหตุสุดวิสัย แต่เป็นเหตุที่เกิดจากความประมาทเลินเล่อของพนักงานขับรถยนต์
                             ้
                       ของผู้ฟองคดีเอง  อย่างไรก็ตาม เมื่อภายหลังเสร็จสิ้นภารกิจด้านคดีรถยนต์ชนกันแล้ว นางสาว น.
                                                                                          ้
                       ได้เดินทางไปถึงจุดหมายเมื่อล่วงเลยเวลาเพียง ๑๕ นาที แสดงให้เห็นว่าผู้ฟองคดีมีความตั้งใจ
                                                                                               ้
                       ที่จะเข้าร่วมเสนอราคา แต่ไม่สามารถไปลงทะเบียนได้ทัน จึงไม่ใช่กรณีที่ผู้ฟองคดีจงใจ
                       ที่จะไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขเพื่อสมยอมในการเสนอราคาหรือมีลักษณะเป็นการขัดขวาง
                                                                                    ้
                       มิให้การเสนอราคาเป็นไปด้วยความเรียบร้อย  อีกทั้ง ไม่ปรากฏว่าผู้ถูกฟองคดีได้รับความเสียหาย
                                                                                                    ้
                                                                                 ้
                       แต่อย่างใด  และโดยที่สัญญาหลักประกันซองพิพาทเป็นการที่ผู้ฟองคดีตกลงให้ผู้ถูกฟองคดี
                                                 ้
                       ยึดหลักประกันที่วางไว้เมื่อผู้ฟองคดีไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขโดยไม่มาลงทะเบียนเข้าสู่กระบวนการ
                                                                                           ๒๕๖
                       เสนอราคาตามวัน เวลาที่ก าหนด จึงมีลักษณะเป็นเบี้ยปรับตามมาตรา ๓๗๙  แห่งประมวล

                              ๒๕๖
                                 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
                                 มาตรา ๓๗๙ ถ้าลูกหนี้สัญญาแก่เจ้าหนี้ว่าจะใช้เงินจ านวนหนึ่งเป็นเบี้ยปรับเมื่อตนไม่ช าระหนี้ก็ดี
                       หรือไม่ช าระหนี้ให้ถูกต้องสมควรก็ดี เมื่อลูกหนี้ผิดนัดก็ให้ริบเบี้ยปรับ ถ้าการช าระหนี้อันจะพึงท านั้นได้แก่
                                                        ่
                       งดเว้นการอันใดอันหนึ่ง หากท าการอันนั้นฝาฝืนมูลหนี้เมื่อใด ก็ให้ริบเบี้ยปรับเมื่อนั้น
                                                    ฯลฯ                  ฯลฯ
   359   360   361   362   363   364   365   366   367   368   369