Page 380 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 380

๓๖๖




                                                          ้
                                        ้
                                                                            ้
                       ดังนั้น การที่ผู้ถูกฟองคดีมีค าสั่งให้ผู้ฟองคดีที่ ๒ และผู้ฟองคดีที่ ๑ เป็นผู้ทิ้งงาน จึงชอบ
                                                    ้
                       ด้วยกฎหมายแล้ว  พิพากษายกฟอง (ค าพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ.๔๕๒/๒๕๕๐)

                                  ๒) กรณีคู่สัญญาของทางราชการหรือผู้รับจ้างช่วงที่ทางราชการอนุญาตให้
                       รับช่วงงานได้ไม่ปฏิบัติตามสัญญาหรือข้อตกลงนั้น


                                     เมื่อการก่อสร้างอาคารที่พิพาทได้มีการขยายระยะเวลาการก่อสร้าง

                       ออกไปถึง ๗๕๙ วัน โดยหน่วยงานทางปกครองผู้ว่าจ้างได้มีหนังสือเร่งรัดถึงผู้รับจ้างแล้ว

                       รวม ๖ ฉบับ แต่ผู้รับจ้างยังไม่สามารถด าเนินการก่อสร้างให้แล้วเสร็จภายในระยะเวลา
                       ที่ก าหนด โดยมิได้ชี้แจงเหตุผลที่ไม่สามารถด าเนินการก่อสร้างอาคารดังกล่าว

                       ให้แล้วเสร็จแต่อย่างใด ซึ่งการที่หน่วยงานทางปกครองผู้ว่าจ้างพิจารณาเรื่องการ

                       ขยายเวลาการก่อสร้างล่าช้า ก็มิใช่สาเหตุที่จะใช้อ้างได้โดยชอบเพื่อไม่ต้องท างาน
                       ให้แล้วเสร็จตามก าหนดเวลาในสัญญา กรณีถือได้ว่าผู้รับจ้างปฏิบัติผิดข้อตกลง

                       ในสัญญาจ้าง หน่วยงานทางปกครองผู้ว่าจ้างจึงมีสิทธิบอกเลิกสัญญาได้  ดังนั้น
                       การที่กระทรวงการคลังพิจารณาแล้วเห็นว่า พฤติการณ์ของผู้รับจ้างดังกล่าวถือว่า

                       เป็ นผู้ไม่ปฏิบัติตามสัญญาโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร จึงมีค าสั่งให้เป็ นผู้ทิ้งงาน
                       ตามข้อ ๑๔๕ ทวิ (๒) ของระเบียบส านักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยการพัสดุ พ.ศ. ๒๕๓๕

                       ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยระเบียบส านักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยการพัสดุ (ฉบับที่ ๔)

                       พ.ศ. ๒๕๔๑ จึงเป็นการใช้ดุลพินิจโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว
                                     สรุปข้อเท็จจริง

                                                                                 ้
                                     มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ได้ท าสัญญาจ้างให้ผู้ฟองคดีท างานก่อสร้างอาคาร
                       ศูนย์ปฏิบัติการวิทยาศาสตร์และศูนย์เครื่องมือกลาง แบ่งงวดงานออกเป็น ๑๑ งวด
                       รวมระยะเวลาก่อสร้าง ๕๔๐ วัน มีก าหนดให้เริ่มงานก่อสร้างภายในวันที่ ๑๖ กันยายน ๒๕๔๐
                       ก าหนดแล้วเสร็จบริบูรณ์ภายในวันที่ ๓ มีนาคม ๒๕๔๒   ต่อมา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

                       ได้อนุมัติให้ขยายระยะเวลาก่อสร้างอีก ๗๕๙ วัน รวมระยะเวลาก่อสร้างเป็น ๑,๒๙๙ วัน

                       และเปลี่ยนแปลงงวดงานจากเดิม ๑๑ งวดงาน เป็น ๑๙ งวดงาน  อีกทั้ง เปลี่ยนแปลงรูปแบบ
                       รายการ ซึ่งได้แก้ไขเพิ่มเติมสัญญาจ้างรวม ๖ ฉบับ ซึ่งการขยายระยะเวลาท างานดังกล่าว
                       ท าให้ก าหนดเวลาท างานแล้วเสร็จเลื่อนไปเป็นวันที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๔๔ แต่เมื่อครบก าหนด

                                              ้
                       เวลาดังกล่าว ปรากฏว่าผู้ฟองคดีส่งมอบงานได้เพียง ๑๑ งวด คงเหลืองานค้างที่ต้องส่งมอบอีก
                                                                                   ้
                       ๘ งวด มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ผู้ว่าจ้างได้มีหนังสือเร่งรัดให้ผู้ฟองคดีท างานให้แล้วเสร็จ
                                               ้
                       ตามสัญญาหลายครั้ง แต่ผู้ฟองคดีก็ไม่สามารถท างานตามสัญญาให้แล้วเสร็จได้ จึงได้มีหนังสือ
   375   376   377   378   379   380   381   382   383   384   385