Page 96 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 96

๘๒





                                         (๑.๓) ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๘๒๕/๒๕๕๐ กรณีที่องค์การบริหาร
                                                  ้
                       ส่วนจังหวัดนครนายก (ผู้ถูกฟองคดี) ประกาศประมูลซื้อรถบดสั่นสะเทือนชนิดล้อหน้าเหล็ก
                                                                     ้
                       ผิวเรียบล้อหลังยางด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ แต่ผู้ฟองคดีซึ่งเป็นผู้ผลิตเครื่องจักรที่ใช้ในการ
                       ก่อสร้างเห็นว่า ประกาศประมูลดังกล่าวไม่ชอบด้วยกฎหมาย เนื่องจากก าหนดรายละเอียด

                       คุณลักษณะของรถบดสั่นสะเทือนอันมีลักษณะเป็นการกีดกันสินค้าที่ผลิตในประเทศไทย
                       และเป็นการสร้างภาระให้ผู้เสนอราคา เช่น ก าหนดให้ตัวรถและเครื่องยนต์ต้องเป็นยี่ห้อเดียวกัน
                                                                                                    ้
                                                        ้
                       ต้องมีศูนย์บริการอยู่ห่างจากผู้ถูกฟองคดีไม่เกิน ๑๐๐ กิโลเมตร เป็นต้น ท าให้ผู้ฟองคดี
                                                            ้
                       ไม่สามารถเข้าเสนอราคาได้ จึงน าคดีมาฟองขอให้ศาลมีค าพิพากษาหรือค าสั่งให้ประกาศของ
                            ้
                       ผู้ถูกฟองคดีเป็นประกาศที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย  ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า การก าหนด
                       รายละเอียดคุณสมบัติของรถบดสั่นสะเทือนในการประมูลซื้อรถบดสั่นสะเทือนตามประกาศ
                                 ้
                                                                                                    ้
                                             ้
                       ของผู้ถูกฟองคดี ซึ่งผู้ฟองคดีกล่าวอ้างว่ามีลักษณะเป็นการกีดกันเป็นเหตุให้ผู้ฟองคดี
                       ไม่สามารถเข้าแข่งขันในการเสนอราคาตามประกาศดังกล่าวได้นั้น เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับ
                       การที่หน่วยงานทางปกครองกระท าการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๑)
                       แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ


                                         (๑.๔) ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๑๖๕/๒๕๕๑ กรณีเทศบาลนครภูเก็ต
                             ้
                       (ผู้ถูกฟองคดี) ประกาศประมูลจ้างติดตั้งเครื่องนับเวลาถอยหลังสัญญาณไฟจราจรด้วยระบบ
                       อิเล็กทรอนิกส์ โดยก าหนดรายละเอียดและข้อก าหนดของหลอดไฟ LED ว่าจะต้องมีหนังสือ

                       อนุมัติรับจดทะเบียนผลิตภัณฑ์มาตรฐานผลิตภัณฑ์จากส านักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม
                       และในกรณีที่เป็นสินค้าจากต่างประเทศจะต้องมีหนังสือรับรองคุณภาพสินค้าจากประเทศผู้ผลิต
                         ้
                       ผู้ฟองคดีเป็นบริษัทผู้ผลิตสินค้าโดยน าเข้าหลอดไฟ LED จากต่างประเทศบางส่วนมาประกอบ
                       ภายในประเทศ ซึ่งท าให้ไม่มีสิทธิได้รับหนังสือจดทะเบียนผลิตภัณฑ์มาตรฐานผลิตภัณฑ์

                       เห็นว่าการก าหนดรายละเอียดและข้อก าหนดของหลอดไฟ LED ดังกล่าว เป็นการเอื้อประโยชน์
                                                                 ้
                       แก่ผู้เสนอราคากลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง จึงน าคดีมาฟองขอให้ศาลยกเลิกการประมูลราคาข้างต้น
                                                                                                    ้
                       และขอให้จัดให้มีการประมูลราคาจ้างใหม่  ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า เมื่อคดีนี้ผู้ฟองคดี
                                                         ้
                        ้
                       ฟองว่าประกาศประมูลราคาของผู้ถูกฟองคดีออกโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงเป็นคดีพิพาท
                       เกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองออกค าสั่งโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายตามมาตรา ๙
                       วรรคหนึ่ง (๑) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ
   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101